Search

English

نگاهی کوتاه به خودکشی جوانان در ایران

روز یکشنبه هفتم آبان یک دانشجوی حقوق دانشگاه شهید بهشتی با پرتاب خود از ساختمان این دانشکده خودکشی کرد. حسن صدوق، رئیس دانشگاه شهید بهشتی، این خبر را تایید کرده و گفته است که موضوع مطابق معمول در حال بررسی است. روابط عمومی دانشگاه نیز از مشخصات و مقطع و سال ورود این دانشجو به دانشگاه بهشتی اظهار بی‌اطلاعی کرده است. در مرداد ماه سال ۹۴ نیز یک دانشجوی نخبه رشته هوافضای دانشگاه صنعتی شریف در پارک پلیس تهران خود را حلق‌آویز کرد. او یک سال پیش‌تر به پدرش گفته بود که قصد خودکشی دارد. در مرداد ماه امسال نیز دانشجویی ۲۶ ساله از یک ساختمان مرتفع در دانشکده فنی دانشگاه تهران خود را به پایین پرتاب کرد و دست به خودکشی زد. مسئولان دانشگاه و اورژانس تهران باز هم به این حد از اطلاع‌رسانی بسنده کردند که علت حادثه در دست بررسی کارشناسان است.

آیا به راستی علت اصلی بروز خودکشی در نسل جوان ایران در دست بررسی است و مدیران دولتی برنامه‌ای برای پیشگیری از آن و ارائه آموزش‌های لازم به جامعه و خانواده‌ها برای حفظ جان و سلامتی روان خود و دیگران دارند؟ انسان‌های بسیاری در روند پر پیچ و خم مشکلات زندگی قرار می‌گیرند؛ مشکلاتی که گاه راه‌حلی مشخص، زودهنگام و روشن برایش نمی‌یابند. همچنین افراد فراوانی وجود دارند که از زندگی فعلی خویش ناخرسندند و احساس می‌کنند تلاش‌هایشان ثمری در بر ندارد و به هیچ جای مطلوبی ختم نمی‌شود. بیماران زیادی از اختلالات روانی و افسردگی شدید رنج می‌برند و صحبت‌کردن در مورد بیماری و افکارشان، یا مراجعه به پزشک و استفاده از دارو برایشان سخت و دشوار است. طبق آمار سازمان بهداشت جهانی، خودکشی سالانه حتی بیش‌تر از تلفات جنگ‌ها و قتل‌ها قربانی می‌گیرد. اما وضعیت کشورمان ایران در این بین چگونه است؟

سعید جوان ۲۴ ساله ای بود که چندهفته پیش خود را از فراز این ساختمان در اردبیل پرتاب کرد

آمار خودکشی و نیز میران افسردگی در ایران، به‌ویژه در میان نسل جوان، یکی از بحران‌های نگران‌کننده در جامعه است که همواره مورد بی‌توجهی مسئولان امر قرار گرفته است. حتی آمار پیوسته و دقیقی نیز از میزان خودکشی در ایران از سوی نهادهای رسمی ارائه نمی‌شود. در واقع از سال ۱۳۹۲ که سازمان پزشکی قانونی کشور آماری از میزان خودکشی در وب‌سایت خود ارائه کرد و نسبت به روند رو به رشد خودکشی در ایران هشدار داد و ابراز نگرانی کرد، تا کنون آمار جدیدی ارائه نشده است. حتی ‌گاه مقام‌های دولتی مدعی می‌شوند که از میزان دقیق خودکشی در کشور اطلاع چندانی ندارند! «احمد حاجبی»، معاون وقت سلامت و روان وزارت بهداشت، از پزشکی قانونی گلایه کرده بود که آمار خودکشی را به وزارت بهداشت نمی‌دهند!

نبود آزادی‌های اجتماعی در ایران و فساد اداری و مالی فزاینده، نبود شایسته‌سالاری و نیز اقتصاد رانتی و بی‌آتیگی نسل جوان، که با فقر و بیکاری و اضطراب آینده دست و پنجه نرم می‌کند، از علل روی آوردن به خودکشی به‌عنوان آخرین راه حل مشکلات حل‌ناپذیر در ایران امروز است. شما در این رابطه چه فکر می‌کنید؟ آیا کارنامه نهادها و مدیران مسئول را در برآورد دقیق از وضعیت افسردگی و خودکشی در ایران و ارائه راهکار جدی برای پیشگیری از آن قابل قبول می‌دانید؟ چه راه‌هایی می‌شناسید تا بتوان کسانی را که به دنبال پایان‌دادن به زندگی خود هستند نجات داد؟

 

منابع مرتبط

به مناسبت روز جهانی پیشگیری از خودکشی؛ مرگی که قربانیان بیش‌تری از جنگ‌ها و قتل‌ها می‌گیرد

https://goo.gl/iwYskz

زندگی در حد فاصل بیکاری و خودکشی

https://goo.gl/1iZ2sR

با فردی که قصد خودکشی دارد چه باید کرد؟ اثر دکتر ریچل پروچنو

 

انتشارات بیشتر ...