آرش صادقی، زاده مهر ۱۳۶۵
دانشجوی رشته فلسفه در دانشگاه علامه طباطبایی بود که به دلیل باورهای آزادی‌خواهانه از دانشگاه اخراج شد
از سال ۱۳۸۸ بارها بازداشت شد و تحت شکنجه‌هایی همچون سلول انفرادی قرار گرفت. سال ۱۳۸۹ در پی یورش ماموران، مادر او بر اثر واردشدن ضربه به سرش جان باخت. سال ۱۳۹۳ فشار دستگاه سرکوب بیشتر می‌شود و بیش از ۶ ماه در سلول انفرادی به سر می‌برد. سال ۱۳۹۴ صلواتی، قاضی اطلاعاتی دادگاه انقلاب، او را به ۱۵ سال زندان محکوم می‌کند. از جمله اتهامات او: اجتماع و تبانی برای اقدام علیه امنیت ملی و تشکیل گروه غیرقانونی.
در دوره زندان، همسر او (گلرخ ایرایی) را بازداشت کردند. در اعتراض، اعتصاب غذا می‌کند و در پی آن به بیمارستان منتقل می‌شود. دی ۱۳۹۵ هشتگی در دفاع از او، ترند جهانی می‌شود که بیش از ۶۸۰هزار بار توییت شد. گری لینه‌کر، بازیکن مشهور پیشین فوتبال، اعتصاب غذای آرش را «فراتر از شجاعت» خواند. آرش صادقی پس از حدود ۷۰ روز از اعتصاب غذا خارج شد ولی در نهایت تغییر مثبتی در شرایط او و همسرش رخ نداد.
سال ۱۳۹۶ به زندان رجایی‌شهر تبعید شد که وضعیت بسیار نامطلوبی از لحاظ رفاهی – بهداشتی دارد. برای گرفتن اعترافات اجباری به خانه امن منتقل می‌شود. علی رضوانی – بازجو-خبرنگار – کارگردان این اعترافات بود. تیر ۱۳۹۷ اعلام شد به علت تبعات اعتصاب غذا، توان هضم غذا را ندارد و وزنش به ۴۳ کیلوگرم رسیده است. در زندان رجایی‌شهر با وجود شرایط زندان فعالیت‌های اعتراضی خود را از سر گرفت. از جمله پس از آبان ۹۸ از مشاهدات خود از درون زندان نوشت: «دستگیرشدگان را با کامیون به محوطه بند ۸ … می‌آوردند و با شلاق و باتوم و مشت و لگد به جان آن‌ها می‌افتادند؛ در حالی که چشم‌بند و دستبند زده بودند... . زخمی و غیر زخمی هم تفاوتی نداشت.»
او که در زندان بر اثر ضرب‌وشتم به بیماری کندروسارکوم (سرطان بدخیم استخوان) مبتلا شده بود، نهایتا در اردیبهشت ۱۴۰۰ با توجه به بخشنامه‌های کاهش مجازات‌های حبس تعزیری، با بدنی بیمار و رنجور آزاد شد. پس از آزادی علی‌رغم فشارها، شجاعانه به اطلاع‌رسانی درباره زندانیان و دفاع از حقوق بشر ادامه می‌دهد. آرش پس از آغاز انقلاب ۱۴۰۱، علی‌رغم ابتلا به بیماری برای چندمین بار بازداشت شد.