ارتباط صحیح با کودکان دارای اختلال بیش‌فعالی

اختلال بیش‌فعالی یا ADHD  همیشه به یک شکل بروز نمی‌کند. بر اساس نسخه پنجم راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی DSM 5 این اختلال می‌تواند به سه شکل مختلف خود را نشان دهد:

- کمبود توجه و تمرکز

- اختلال کنترل تکانه یا تکانشگری

- ترکیب هر دو شکل یعنی اختلال کمبود توجه و بیش‌فعالی

کودکان مبتلا به اختلال بیش‌فعالی، دائما بدون هدف در حرکت هستند و با هر عامل کوچکی تمرکز خود را از دست می‌دهند. از سوی دیگر آن‌ها به‌شدت نیاز به امنیت، نظم و ساختار دارند. هم‌زمان، تحمل ناکامی و تمرکز و توجه در این کودکان بسیار کم است و غالبا اعتماد به نفس پایینی دارند. بنابراین بسیار مهم است که خانواده، مربیان و معلمان برخورد صحیحی با این کودکان داشته باشند. ممکن است پزشک متخصص، دارو برای کودک تجویز کرده باشد اما مصرف دارو به تنهایی کافی نیست؛ آنچه اهمیت دارد برقراری ارتباط صحیح با آن‌ها ست.