یک حجت‌الاسلام، رئیس دانشگاه و استاد «سطوح عالی حوزه و دانشگاه»، طی یادداشتی در خبرگزاری مهر، مدعی شده است که تمایل به بی‌حجابی، هم ناشی از نادانی است و هم ناشی از ناهنجاری. محمدحسین مختاری، رئیس دانشگاه مذاهب اسلامی، گلایه کرده است که در جامعه شاهد تقلیل مفاهیم دینی هستیم و ایرانیان مفهوم حجاب اسلامی را کوچک جلوه می‌دهند.
پس از چهل سال سرکوب سیستماتیک زنان و تحمیل تهاجمی ایدئولوژی حجاب بر جامعه ایران، اکنون حجت‌الاسلام مختاری بانگ نارضایتی برداشته که کوچک‌انگاری مسئله حجاب آثار مخرب اجتماعی خواهد داشت و بی‌توجهی جامعه ایران به حجاب اسلامی نیازمند بررسی نظری و ارائه راه‌کارهای عملی است. در واقع یادداشت این روحانی شیعه، که مجموعه‌ای از توهمات شناختی و روانی است، قرار بوده این مشکل نظری و عملی را بررسی کند.
چندی پیش تواناتک گزارش داد که دادسرای ارشاد تهران در پیام‌رسان‌های داخلی و اینستاگرام یک کانال ویژه فقط جهت دریافت گزارش‌های مردمی از «بی حجابی» راه‌اندازی کرده است. اطلاعیه مربوطه از مردم می‌خواست ضد یکدیگر جاسوسی کنند و تاکید کرده بود که کشف حجاب اقدامی هنجارشکنانه است و هدفی جز ضربه‌زدن به بنیان خانواده ایرانی ندارد. در تقسیم کار میان نهاد انتظامی و نهاد روحانیت، اطلاعیه پلیس بر ناهنجاری بی‌حجابی تاکید می‌کند و مقاله حجت‌الاسلام بر این تاکید دارد که حجاب امری فردی و شخصی نیست؛ بلکه به کیان جامعه مرتبط است. بدین‌سان، پلیس به یاری روحانی می‌شتابد تا بگوید حجاب بیماری روانی است؛ و روحانی به یاری پلیس می‌شتابد تا بگوید حجاب مسئله فردی نیست. نتیجه این همکاری دوسویه آن است که یکی از ابتدایی‌ترین حقوق شهروندی در جهان معاصر با استدلال‌تراشی‌های شبه‌روان‌شناختی و شبه‌امنیتی نقض می‌شود.
حضور زنان بدون پوشش مورد پسند جمهوری اسلامی در راهپیمایی‌ها و مراسم حکومتی همواره با استقبال حکومت روبرو می‌شود
در ادامه رئيس دانشگاه مذاهب اسلامی یکی از مقصران اصلی بدحجابی را ایمانوئل کانت می‌داند که از سرآمدان فلسفه غرب در جدایی‌انداختن میان سه مفهوم خدا، انسان و جهان بوده است. او در حالی نگران تنزل امر دینی به امر اخلاقی است که طی چهل سال حکم‌رانی روحانیان و پاسداران‌شان نه تنها امر دینی از معنا تهی شده، که امر اخلاقی نیز به نحوی هشدارآمیز جایگاه خود را از دست داده است. با این همه، مختاری همچنان از تضعیف جایگاه دین به دلیل بدحجابی می‌گوید و تفکیک میان دین و اخلاق را در اسلام ناممکن می‌داند. او اعتقاد دارد که این تفکیک مربوط به جهان مسیحیت است؛ زیرا مسیحیت از اداره جامعه و تامین نیازهای بشر عاجز بوده، در حالی که اسلام چنین نیست. مختاری توضیح نداده که اگر اسلام دین کاملی است و می‌تواند نیازهای معنوی و مادی بشر را «به نحو ارگانیک» حل کند چرا فرزند مرتضی مطهری، نماینده مجلس اسلامی، خواستار نصب دوربین در سراسر شهر می‌شود تا با بدحجابان برخورد پلیسی انجام گیرد؟ چگونه است که احکام فقهی این دین (آن هم به ادعای روحانیت حکومتی) هرگز جز با زور و سرکوب و داغ و درفش نتوانسته خود را بر جامعه مستولی کند؟
شگفت‌انگیز این‌که در همین سیاه‌مشق، ادعا شده که جهانیان به اسلام و آموزه‌های اسلامی گرایش روزافزون پیدا کرده‌اند و به‌ویژه تمایل زنان در کشورهای غربی به حجاب، سبب شده تا این کشورها نسبت به گسترش حجاب احساس خطر کنند، در نتیجه به تخریب حجاب و عفاف در کشورهای اسلامی می‌پردازند. گویا هدف هم آن است که نکند زن بدشانسی، که از جبر جغرافیایی در کشوری اسلامی به دنیا آمده، دیگر نتواند «الگویی ایده‌آل برای زنان غربی» باشد. مختاری اما توضیح نداده که اگر حجاب به ادعای روحانیت شیعه چیزی مربوط به فطرت پاک بشر است، چگونه همواره می‌بایست با اجبار و خشونت آن را به بشر تحمیل کرد؛ آن هم در حالی که بنیانگذار همین نظام، که حجاب اجباری را در ایران به ارمغان آورد، فتوای دیگری هم داشت مبنی بر جواز تجاوز به دختران مجاهد در شب قبل از اعدام. آیا چنین فتاوایی همان ادعای حجت‌الاسلام مختاری است که در اسلام تمام قوانین اخلاقی در فقه ملحوظ شده است و فقه و اخلاق نه رقیب، که هم‌آغوش یکدیگرند؟ آیا حجاب اجباری و هم‌آغوشی اجباری پاسدار با دختر باکره مجاهد (آن هم قبل از ستاندن جان‌اش) همان رابطه ارگانیک دین و اخلاق در سیاه‌مشق رئیس دانشگاه مذاهب اسلامی است؟ حجت‌الاسلام مختاری در پایان تاکید کرده که حجاب نه ضد آزادی، که سمبل آزادی معنوی است و بی‌حجابان را می‌بایست جهت درمان بی‌حجابی به مشاوره‌های روان‌شناسی فرستاد.
منابع مرتبط
نارضایتی کاظم صدیقی از عدم حمایت از البسه اسلامی
پژوهشگران تمدن اسلامی بیشتر از آرزوهای خود می‌گویند تا از واقعیت
تلگرام توانا را دنبال کنید: