پس از انقلاب اسلامی که اسلام انقلابی سکاندار امور شد، زنان دیگر اجازه پیدا نکردند که آواز بخوانند. بسیاری از خوانندگان زن مهاجرت کردند، برخی قصد کردند در ایران بمانند اما جو انقلابی مزاحم زندگی شخصی آنها شد و آنها را مجبور کرد که چمدان ببندند و ترک وطن کنند. برخی بازداشت شدند و آزار دیدند و بعضی نیز تلاش کردند که به دور از دنیای هنر در کشور بمانند و زندگی کنند.
یکی از این خوانندگان ایرانی که شهرت فراوان نیز داشت «پریسا» خوانندهی ایرانی بود. فعالیتهای هنری پریسا با روی کار آمدن انقلاب متوقف شد و این توقف ۱۶ سال به طول کشید تا سرانجام پریسا نه در ایران که در خارج از کشور به اجرای برنامه پرداخت. سه سال قبل از این تاریخ پریسا به آموزش آواز در ایران پرداخت و این امر موجب شد که بار دیگر به عالم هنر بازگردد.
پریسا تا به امروز در دهها کنسرت و جشنواره و در حدود ۳۰ کشور جهان از جمله آمریکا،کانادا، آلمان، ایتالیا، اسپانیا، فرانسه، سوئد، دانمارک، نروژ، بلژیک، مراکش، هلند، انگلیس، فنلاند، سوئیس، افغانستالن و پاکستان برنامه اجرا کرده است.
پریسا در حال آوازخوانی
پس از پیروزی انقلاب، پریسا هیچ کنسرتی در ایران برگزار نکرد. هر چند مدتها است که زنان خواننده در ایران با محدودیتهایی میتوانند برای زنان برنامه اجرا کنند اما پریسا حاضر به این کار نیست و به اجرا فقط برای زنان باور ندارد.
پریسا در این زمینه میگوید:
«خانمها در ایران اجازه خواندن را دارند ولی فقط برای خانمها. البته من هیچوقت برنامهای در ایران به این صورت اجرا نکردهام. چون اعتقادی به این ندارم که باید فقط برای خانمها خواند. این نوع موسیقی به جنسیت آدمها کاری ندارد و با روح انسانها سر و کار دارد.»
البته پریسا در منزل شخصی خود و فقط برای شاگردانش برنامه داشته است اما هیچگاه جنبهی رسمی نداشته است.
پریسا در مورد وضعیت موسیقی، خصوصا آوازخوانی زنان پس از انقلاب چنین میگوید:
«بيشتر استادانی که ما اکنون داريم، به آن دوران تعلق دارند و ساخته و پرداختهی آن فضا هستند. بعد از انقلاب که اوضاع سياسی ـ اجتماعی مملکت دگرگون شد، طبيعتا تاثيراتی همهجانبه بر همه چيز داشت وبالاخص بر موسيقی و بخصوص روی موسيقی بانوان، که در واقع يک بخش موثر از اين موسيقی به کلی حذف شد و موسيقی در اين دوران کاملا مردانه شد و سالها مردم موسيقی را به اينگونه شنيدند.»
پریسا شرایط موسیقی پیش و پس از انقلاب را بسیار متفاوت ارزیابی میکند و معتقد است برای مقایسه این دو فضا باید شرایط زمان، مکان و اتفاقاتی که افتاده است را به طور همه جانبه در نظر گرفت.
او در مورد مقایسه این دو فضا میگوید:
«فضای قبل از انقلاب فضای ديگری بود و به خصوص از سالهايی که من با مرکز حفظ و اشاعه شروع به همکاری کردم، سعی بر اين بود که موسيقی سنتی، که مدتها بود میرفت تا فراموش شود، مجددا احيا شود و به همان صورت اصيلی که وجود داشت. و همهی ما از يک حمايت دولتی برخوردار بوديم و امکانات خوبی در اختيار همهی دانشجويان موسيقی نيز قرار داشت و واقعا هر وسيلهای برای رشد افراد فراهم بود.»
تجلیل محمدرضا شجریان از پریسا در کنسرتی در آمریکا
پریسا از سال ۱۳۵۲ تا سال ۱۳۵۷ در مرکز حفظ و اشاعه موسیقی سنتی فعالیت میکرد که به سازمان رادیو و تلویزیون وابسته بود و توسط «داریوش صفوت» از استادان سرشناس موسیقی سنتی پایهگذاری شده بود. پریسا در این دوران با استاد «عبدالله دوامی» آشنایی پیدا میکند. از فعالیتهای پریسا در این دوره میتوان به شرکت در «جشنواره موسیقی آسیا» در کشور ژاپن در میانهی سال ۱۳۵۷ اشاره کرد.
فاطمه سادات واعظی (پریسا)
فاطمه سادات واعظی با نام هنری پریسا در ۲۵ اسفندماه ۱۳۲۸ در شهر شهسوار(تنکابن فعلی) در شمال ایران دیده به جهان گشود.
از کودکی با تشویق پدر در برنامههای هنری شرکت میکرد. او در مسابقات هنری مدارس در رشتهی آواز رتبهی اول را بین دانشاموزان سراسر کشور به دست آورد. او پس از کسب این رتبه با محمود کریمی، استاد ردیف آوازی موسیقی ایرانی آشنا شد و به شاگردی او در آمد. پس از دو سال پریسا برای شروع کار حرفهای خود وارد وزارت فرهنگ و هنر شد. این همکاری با وزارت فرهنگ و هنر پنجسال به طول کشید. در این مدت پریسا در تلویزیون نیز برنامه اجرا کرد و به برگزاری کسنرت در داخل و خارج از کشور پرداخت. پریسا در سال ۱۳۵۲ با امیر افراز ازدواج کرد که حاصل این ازدواج سه فرزند به نامهای سارا، لیلا و دارا است. پس از این بود که همکاری پریسا با مرکز حفظ و اشاعهی موسیقی آغاز شد. همکاریای که تا سال ۵۷ و تا پیروزی انقلاب تداوم داشت.
عکس پریسا بر روی جلد مجله زن روز
آخرین کنسرت پریسا در سالهای قبل از اتقلاب در جشن هنر شیراز بود.
از آلبومهای موسیقی پریسا میتوان به آلبومهای «باز آمدم»، «دستگاه نوا» با همکاری حسین علیزاده، «ماهور» با همراهی حسین علیزاده، «شرح عشق»، «شوریده» و «گل بهشت» اشاره کرد.
پریسا چند سالی است که در ایران به تعلیم خصوصی زنان میپردازد.