نگهداری کودکان در زندان‌های عمومی ممنوع است

کانون اصلاح و تربیت، مرکزی است که باید برای نگهداری اطفال و کودکان زیر ۱۸ سال در مرکز هر استان و به ضرورت، در دیگر مناطق کشور، تأسیس شود و شامل سه بخش دختران، پسران  و جوانان است.

پس اطفال و کودکان زیر ۱۸ سال نباید به بازداشتگاه‌ها یا زندان‌های معمولی فرستاده شوند و  به جای بازداشتگاه یا زندان، باید در مراکز کانون اصلاح و تربیت نگهداری شوند.

اما علاوه بر این‌که نگهداری اطفال و کودکان زیر ۱۸ سال بین بزرگسالان قانوناً ممنوع است، اشخاصی هم که در زمان ارتکاب جرم، زیر ۱۸ سال سن داشته‌اند ولی در زمان صدور حکم، سن‌شان از ۱۸ سال بالاتر رفته باشد نیز باید حداقل تا ۲۳سالگی در بخش جوانان کانون اصلاح و تربیت نگهداری شوند.

همچنین، بعد از ۲۳سالگی هم در صورت انتقال به زندان عمومی، باید به بخش جوانان زندان عمومی منتقل شوند.

لازم به ذکر است که در مقررات کانون اصلاح و تربیت به قاضی اجازه داده شده که بدون در نظر گرفتن محدودیت سنی برای نگهداری مددجویان در کانون اصلاح و تربیت، در مورادی حکم اجرای محکومیت مددجو در کانون اصلاح و تربیت را صادر کند. در این صورت همه دوران محکومیت مددجو حتی بعد از ۲۳سالگی نیز در کانون اصلاح و تربیت خواهد گذشت. 

البته رئیس کانون اصلاح و تربیت حق دارد که در صورت مخالفت با این حکم، موضوع را به قاضی صادرکننده حکم یا قاضی اجرای احکام اعلام و تقاضای تجدیدنظر در این امر کند؛ اما نمی‌تواند از اجرای حکم و نگهداری مددجو در کانون خودداری کند.

چنانچه قاضی به تقاضای او توجهی نکرد، نیز قضیه را به رئیس سازمان زندان‌ها و رئیس کل دادگستری استان اعلام می‌کند تا از آن طریق پیگیری شود. 

لازم به ذکر است که طبق آئین‌نامه تفکیک و طبقه‌بندی زندان‌ها، چنانچه در استانی کانون اصلاح و تربیت وجود نداشته باشد، اطفال و نوجوانان زیر ۱۸ سال باید در محل جداگانه‌ای خارج از محیط زندان نگهداری شوند. حتی اگر یک مقام قضائی، مثل قاضی، دستور اعزام نوجوانی زیر ۱۸ سال را به زندان داده باشد رؤسای زندان‌ها مجبور به اجرای دستور مزبور نیستند و مکلفند بلافاصله نوجوان معرفی‌شده را به کانون اصلاح و تربیت اعزام کنند.