«روحالله حسینیان»، رئیس مرکز اسناد انقلاب اسلامی، چند روز پیش در تیرماه ۱۳۹۸ در گفتگویی تصویری به دفاع از «ابراهیم رئیسی» پرداخت و ضمن این دفاع به کشتار ۶۷ نیز اشاره کرد و گفت: «مردم باید تشکر کنند از آقای رئیسی نه انتقاد بکنند. حالا مسئولین قضایی شدند بدهکار؟» او اعتراف کرد که مسئولان جمهوریاسلامی سعی میکنند مسئله کشتار ۶۷ را پنهان کنند؛ در حالیکه به گفته حسینیان باید به آن افتخار کرد. او در سخنان خود خود نیز درباره سرکوب و اعدام گسترده در دهه ۶۰ گفت: «برای حفظ نظام قاطعیت نشان دادیم، افتخار هم میکنیم، دوباره نیاز باشد قاطعتر اقدام خواهیم کرد».
البته نباید ناگفته گذاشت که روحالله حسینیان که در دوره هشتم مجلس نیز نماینده تهران بوده است فردی امنیتی است و از دهه ۶۰ در بسیاری از پروندههای حذف و قتل مخالفان دست داشته است. او که متولد ۱۳۳۴ است در دهه ۶۰، قائممقام دادستان تهران در وزارت اطلاعات بوده است. او جایگاهی قابل توجه در حل و فصل مسائل امنیتی دهه ۶۰ داشت. چنانکه او از جمله مسئولین مربوط به پرونده «مهدی هاشمی» بود؛ پروندهای بسیار حساس که خود خمینی هم در آن دخالت میکرد. خود او روایت میکند که از جمله سه شخص اصلی و اولیه بوده است که «محمد محمدی ریشهری» – وزیر وقت اطلاعات – آنها را خواست که درباره مهدی هاشمی تحقیق بکنند.
در رابطه با سخنان روحالله حسینیان در دفاع از کشتار ۶۷ و ابراهیم رییسی، به دو نکته میتوان اشاره کرد:
یک) تاثیر فضای مجازی: به لطف شبکههای اجتماعی و فضای مجازی انتقاد و نظرات مردم به گوش مقامات جمهوریاسلامی رسیده است. همین که فرد امنیتی همچون روحالله حسینیان در گفتگویی تصویری به طور تلویحی اذعان میکند که مردم از وضعیت حقوق بشر و از دستگاه قضایی جمهوری اسلامی ناراضی هستند، نشان از تاثیر فضای مجازی دارد. فضایی که در مقایسه با سالهای گذشته به مجرایی برای رساندن صدای مردم بدون سانسور تبدیل شده است.
اینکه «احمد جنتی» – رییس مجلس خبرگان – در بهمن ۹۶ در حرفهایی تند درباره فضای مجازی گفته است: «فضای مجازی بلایی است که به جان ما افتادهاست و اگر جلو فضای مجازی را میگرفتند کار به اینجا نمیرسید. من گفتهام که نمیشود کلاً جلو فضای مجازی را گرفت ولی میتوانیم آن را کند کنیم»، خودش به خوبی نشان میدهد که فضای مجازی چه تاثیر زیادی بر فضای سیاسی ایران گذاشته است و تن بسیاری از مسئولان جمهوری اسلامی را میلرزاند.
احمد جنتی، فضای مجازی را بلایی به جان جمهوریاسلامی میداند
دو) اذعان به اعمال ضدانسانی جمهوری اسلامی: جمهوری اسلامی در طول این ۴۰ سال ثابت کرده است که هرگاه توانسته است، هیچگاه از حذف مخالفان خود باز نایستاده است. حذف فیزیکی مخالفان عقیدتی – سیاسی چه در دوره حضور «اصلاحطلبان» در قدرت اجرایی و چه در دوره حضور «اصولگرایان» انجام شده است و البته همچنان میشود. در واقع قتل، ترور و حذف فیزیکی راه برخورد جمهوری اسلامی با مخالفان است. از کشتار و سرکوب دهه ۶۰، قتلهای زنجیرهای دهه ۷۰ تا ترورها و حتی خودکشی های درون زندان در دهههای ۸۰ و ۹۰.
«فرج سرکوهی» – منتقد ادبی و نویسنده – که در دهه ۷۰ از جمله کسانی بوده است که طعم زندان و شکنجه را در حد بسیار زیادی کشیده است، درباره نقش هر دو گروه اصلاح طلب و اصولگرا در حذف فیزیکی مخالفان میگوید: «کشتن و حذف فیزیکی کاری است که منحصر به یک جناح خاص در جمهوری اسلامی نیست. حکومتی که بر دیکتاتوری ایدئولوژیک استوار است، اول دست به سانسور و بعد دست به حذف فیزیکی مخالفان خود میزند. خود آقای سعید امامی به من گفت: ما میخواهیم فضا را باز کنیم، عدهای از فضای باز سوءاستفاده خواهند کرد و از خط قرمزها رد خواهند شد، ما عدهای را میکشیم که این پیام را به همه بدهیم که کسی سوءاستفاده نکند و از خط قرمزها عبور نکند – منظورش از فضای باز، فضای دوم خرداد بود- تا تجربه اروپای شرقی تکرار نشود».
البته در اینجا نباید ناگفته گذاشت که رویکرد ضد حقوق بشری در جمهوریاسلامی محدود به مخالفان نیست و نمیشود. در قبال مجرمان عادی هنوز احکامی چون قطعدست اجرا میشوند یا میتوان به اعدام مجرمانی اشاره کرد که در زمان وقوع جرم زیر ۱۸ سال، سن داشتهاند. اگر این دست احکام به نسبت دهه ۶۰ کمتر شدهاند نیز به این بازمیگردد که جمهوریاسلامی تحت فشارهای حقوقبشری، از «وهن نظام» پرهیز میکند.
سابقه ابراهیم رییسی
در انتها و با توجه به اشاره روحالله حسینیان به سابقه ابراهیم رئیسی:، خوب است اشارهای به سابقه این فرد نیز داشته باشیم که اکنون رییس قوه قضاییه است. ابراهیم رئیسی ۲۰ ساله بود که انقلاب شد و به عنوان دادیار شهرستان کرج انتخاب شد، چند ماه بعد دادستان کرج شد و در نهایت در سال ۶۴ یعنی در سن ۲۵ سالگی جانشینی دادستان انقلاب تهران شد. عضویت در هیئت مرگ و دستور قتل صدها نفر در جریان کشتار ۶۷ نیز در پرونده رئیس فعلی قوه قضاییه وجود دارد. ابراهیم رئیسی در اواسط دهه ۶۰ مستقل از فعالیت در قوه قضاییه، به دستور خمینی برای رسیدگی به مشکلات قضایی در برخی استانها از جمله لرستان، کرمانشاه و سمنان در همان دهه ۶۰ اعزام شد.
همانطور که در سخنان روحالله حسینیان دیدیم، عضویت ابراهیم رئیسی در هیئت مرگ در جریان کشتار ۶۷ موجب دستاویز بسیاری از منتقدان و مخالفان او برای فعالیت علیه او شده است. از جمله خود «حسن روحانی» در جریان تبلیغات انتخاباتی سال ۹۶ – که ابراهیم رئیسی رقیب او بود – از تعبیر «۳۸ سال اعدام» برای فعالیت رئیسی استفاده کرد و گفت: «اردیبهشت ۹۶ هم یکبار دیگر مردم ایران اعلام میکنند، آنهایی که در طول ۳۸ سال فقط اعدام و زندان بلد بودند را قبول ندارند».
تصویری از ابراهیم رییسی در دهه ۶۰
ابراهیم رئیسی که از نگاه برخی تحلیلگران به عنوان یکی از افراد جانشین خامنهای نیز به حساب میآید، در سال ۹۶ کاندیدای ریاستجمهوری شد که نتوانست به پیروزی برسد و در مقابل حسن روحانی شکست خورد. او که در آن سال و پیش از آن به عنوان تولیت حرم امام هشتم شیعیان فعالیت میکرد، پس از این بود که در سال ۹۷ از جانب خامنهای به عنوان رییس قوه قضاییه انتخاب شد. قوه قضاییهای که «صادق لاریجانی» در دوره فعالیت خود، از آن جایگاهی ساخت که بیشتر مورد انتقاد مخالفان و منتقدان بود.
اکنون مردی بر قوه قضاییه جمهوری اسلامی تکیه زده است که عضو هیئت مرگ در کشتار ۶۷ بود است. مردی که روحالله حسینیان معتقد است مردم باید از او متشکر باشند نه اینکه از او انتقاد کنند!