چهار روز پس از این‌که امیرعباس هویدا – نخست‌وزیر شاه – بدون محاکمه عادلانه و دادگاهی که بتوان نام دادگاه بر آن نهاد، با حکم صادق خلخالی اعدام شد، سپهبد علی حجت کاشانی، معاون هویدا و رئیس سازمان تربیت بدنی، هم اعدام شد.
اتهام کاشانی به فعالیت‌های ورزشی او ربط داشت. علی حجت کاشانی، آخرین رئیس سازمان ورزش ایران است که توانست در جام ملت‌های آسیا برای ایران قهرمانی بیاورد و این افتخاری است که به قول مهدی رستم‌پور، هیچ گاه پس از انقلاب نصیب فوتبال ایران نشد.
پرویز قلیچ‌خانی، بازیکن پیشین تیم ملی فوتبال ایران، سه بار در عمر ورزشی خود قهرمان جام ملت‌های شد و جام قهرمانی خود را از دست کاشانی به عنوان رئیس سازمان تربیت بدنی دریافت کرد.
قاضی اتهام او را این‌گونه به او عنوان کرد: «با برگزاری برنامه‌های نمایشی المپیک‌ها و غیره و غیره جوانان را به منجلاب فساد می‌کشاندید در حالی که وظیفه شما این بود که جوان‌های ما را به صورت سالم پرورش بدهید.»
کاشانی وکیلی نداشت تا از خود دفاع کند. خلخالی اساسا به این‌که متهم وکیل داشته باشد، اعتقادی نداشت.
پرویز قلیچ‌خانی، کاپیتان تیم ملی ایران، جام ملت‌های آسیا را از سپهبد کاشانی دریافت می‌کند
صادق خلخالی در قسمتی از دادگاه خطاب به کاشانی می‌گوید: «ژست‌گرفتن شما به خیال خودتان می‌تواند دادگاه انقلابی را یا تماشاگران تحت تاثیر قرار دهد. در واقع دادگاه نیست که شما را محاکمه می‌کند بلکه ۳۶ ملیون ایرانی که خون داده‌‌اند شما را محاکمه کرده … . حالا جنبه انسانی به خود می‌گیری و احساساتی صحبت می‌کنی… .»
قاضی که در دادگاه این‌گونه جهت‌دارانه سخن بگوید و حتی با لحن سخن‌گفتن متهم کار داشته باشد، مشخص است که نمی‌تواند دادگاه عادلانه‌ای برگزار کند.
خلخالی در خاطرات خود می‌گوید که کاشانی مسئول کشته‌شدن برخی از اعضای خانواده خود بوده است و حتی می‌نویسد که کاشانی به دستور شاه به مراکش و به جنگ «جبهه آزادی‌بخش پولیساریو» رفت و به مدت دو سال مردم صحرا را می‌کشت. (خاطرات آیت‌الله خلخالی، نشر سایه، چاپ اول ۱۳۷۹، ص۳۹۶)
حجت کاشانی به همراه ۱۰ نفر دیگر، ساعت دو بامداد روز ۲۲ فروردین ۱۳۵۸ در زندان قصر تیرباران شدند.
اعدام کاشانی در گزارش اسفند سال ۱۳۵۸ سازمان عفو بین‌الملل ثبت شده است.