در سال‌های سیاه دهه‌ شصت که همه چیز سیاه و سفید بود و به قول محسن نامجو «روزی که مرگ از در بسته، ز پنجره توُ آمد. روزی که دو کانال بود، کانال یک به جنگ می‌رفت، از کانال دو واتو‌واتو آمد … روزی که ریش، روزی که زیر بغل پاره، روزی که یقه از فرط ایمان چرک بود» و در روزگاری که شادی معنایی جز کم‌عمق‌بودن و سطحی‌بودن نداشت و هر چیز شادی‌زا ممنوع بود و حرام و خانه‌ها را غم احاطه کرده بود، بی‌تردید این صدای شهرام شب‌پره و تعداد اندکی خواننده مانند او بود که به خانه‌‌ بسیاری از ایرانیان رنگ شادی می‌پاشید. شاید برای نسلی که آن روزها را چندان به یاد ندارد و جوان و نوجوان آن روزها نبوده است این سخن ادعایی اغراق‌گونه بنماید؛ اما این گفته بهره‌ زیادی از حقیقت دارد. شهرام شب‌پره هفدهم اسفندماه ۱۳۹۴ می‌شود مردی ۶۸ ساله که از سن سیزده‌سالگی وارد عرصه‌ی هنر شده است. شب‌پره در تهران به دنیا آمد. مادرش فروغ‌الزمان که مدرک لیسانس داشت از کودکی آموزش موسیقی دیده بود و بعدها نیز مدرس مدرسه‌ موسیقی شد. پدر شهرام، محمد شب‌پره نیز یکی از پایه‌گذاران تئاتر ایران و سینما در ایران بود که کارگردان سینما و نوازنده‌ چیره‌دست سنتور بود.

در سیزده سالگی فعالیت هنری خود را به‌ عنوان نوازنده‌ ساز درامز آغاز کرد

شهرام شب‌پره سیزده سال داشت که در اویل دهه‌ ۱۹۶۰ میلادی فعالیت هنری خود را به‌ عنوان نوازنده‌ ساز درامز آغاز کرد. او در هفده سالگی به همراه ابراهیم حامدی (ابی) که دوستانی صمیمی بودند و همین‌طور سیاوش قمیشی گروه «شورشیان» را تشکیل داد. شهرام شب‌پره که در سال ۱۹۷۸ به همراه ابی برای اجرای برنامه به آمریکا و شهر لس‌آنجلس می‌آید به دلیل وقوع انقلاب اسلامی دیگر به ایران باز نمی‌گردد. او در گفت‌وگویی می‌گوید که قصد بازگشت به ایران را داشته است اما پدرش مانع از این امر می‌شود و به او می‌گوید که انقلابیان بر روی دیوار منزلشان شعارهایی علیه او نوشته‌اند و بهتر است که در همان‌جا بماند و بازنگردد.

پدر شهرام شب‌پره یکی از پایه‌گذاران تئاتر ایران و سینما در ایران بود

هرام شب‌پره می‌گوید که همزمان با انقلاب وضعیت کارشان در لس‌آنجلش هم کساد شد و دیگر آن‌چنان که باید، مردم نمی‌آمدند به کافه‌ای او در آن کار می‌کرد. شهرام می‌گوید وقتی به آمریکا آمدم به امید این‌که برمی‌گردم پولی با خود نیاوردم. او می‌گوید که با صد دلار در آمریکا زندگی را شروع کردم. پولی هم نداشتیم که با آن آپارتمانی اجاره کنیم. او که با ابی در آمریکا مانده بود نزد احمد مسعود، صاحب کاباره تهران می‌رود و او برای این دو هنرمند متلی نزدیک کاباره تهران اجاره می‌کند.

هجده سال برنامه‌ای تلویزیونی به نام «دیار» ساخت

شب‌پره می‌گوید دو خواننده که در ایران شهرت و زندگی داشتند از این متل لباس برنامه می‌پوشیدند و پیاده و قدم‌زنان به کاباره تهران می‌رفتیم. شهرام شب‌پره می‌گوید که این روال ادامه داشت تا من ترانه‌ای به اسم «دیار» خواندم. می‌گوید روزی تلویزیون تماشا می‌کرد که می بیند پایین صفحه نوشته است «شاه رفت». آهنگ «دیار» با شروع انقلاب ساخته شد و در لس‌آنجلس از خوانندگان و آهنگ‌سازان فقط من بودم و شاهرخ و ابی و هیچ‌کدام از این‌ها آهنگ‌ساز نبودند و تمام آهنگ‌سازان ما هنوز ایران بودند و فقط ماند شهرام شب‌پره و شهرام شب‌پره. شهرام شب‌پره می‌گوید که چهار پنج آلبوم ساخت که تازه خوانندگان شروع به آمدن کردند. شهرام می‌گوید که پس از بیرون آمدن ترانه‌ «دیار» بسیاری از همکاران هنرمند با من تماس گرفتند و از این ترانه تعریف کردند. این ترانه به فاصله‌ دو هفته کاری کرد که شهرام شب‌پره که پنجاه دلار نیز در جیبش نداشت، ورق برایش برگشت.

علاوه بر خوانندگی در برخی از فیلم‌های پیش از انقلاب به ایفای نقش پرداخت

باید در برنامه‌های متعددی شرکت می‌کرد که وقتش را دیگر نداشت. او می‌گوید که شرایط طوری شد که ماهی بیست عروسی شرکت می‌کرد و برنامه اجرا می‌کرد. کم‌کم خواننده‌های ایرانی از وطن‌ رانده‌شده از سراسر دنیا به آمریکا آمدند. شهرام شب‌پره پس از این چند دیسکو در آمریکا باز می‌کند که خوانندگان ایرانی بتوانند در آن به هنرمندی بپردازند. او بلافاصله برنامه‌  تلویزیونی می‌سازد که بتوانند صدایشان را به ایرانیان سراسر جهان برسانند. شب‌پره هجده سال برنامه‌ای تلویزیونی به نام «دیار» می‌سازد. از آن روز «دیار»، شهرام شب‌پره بیش از پیش به خانه‌های مردم راه یافت و شادی‌بخش زندگی برخی ایرانیان شد. شهرام شب‌پره علاوه بر خوانندگی در برخی از فیلم‌های پیش از انقلاب به ایفای نقش پرداخت. بوی گندم، ماهی‌ها در خاک می‌میرند، علف‌های هرز، شب غریبان و عروس دجله فیلم‌هایی است که شهرام شب‌پره در آن نقش بازی کرده است. شهرام شب‌پره هم‌اکنون ساکن شهر لس‌آنجلس در آمریکا است. شهرام شب‌پره، یک خواهر و یک برادر دارد. برادرش شهبال شب‌پره نیز خواننده و نوازنده و هنرمندی شناخته‌شده است.