شهره حسینی در دی ۱۳۹۹ به اتهاماتی همچون «اجتماع و تبانی به قصد به هم زدن امنیت» و «عضویت در گروه‌های معاند و تبلیغ علیه نظام» به ۴ سال و دو ماه حبس تعزیری محکوم شد. در روند تجدیدنظر در این حکم – که از اساس ناعادلانه بود – طول حکم حبس به ۳ سال و ۳ ماه کاهش پیدا کرد. «قاضی» این «دادگاه»، ایمان افشاری بود. چرایی ناعادلانه‌بودن این حکم پیداست. زن جوانی که مترجم است چه اجتماعی و چه تبانی‌های خاصی می‌تواند علیه امنیت ملی انجام دهد که حال بر اساس آن بایستی چندین سال در زندان به سر ببرد؟
ایمان افشاری از جمله معمم‌های فراوانی است که در دستگاه «قضایی» جمهوری اسلامی حضور دارند. او که در حوزه علمیه قم بوده است اکنون ریاست شعبه ۲۶ «دادگاه» انقلاب تهران را به عهده دارد و در این دستگاه عملا به تهدید و تحدید فعالان مدنی مشغول است. شناختنامه او که توسط نهادهای حقوق‌بشری تهیه شده است نشان می‌دهد ایمان افشاری، ده‌ها فعال مدنی و سیاسی را به تیغ حبس و تعزیر و شکنجه و تهدید کشانده است. شهره حسینی صرفا یکی از قربانیان این فرد است. متاسفانه از ایمان افشاری تصویر و عکسی وجود ندارد.
به عنوان نمونه و طبق آنچه در وبسایت «عدالت برای ایران» آمده است، ایمان افشاری به عنوان ریاست شعبه ۲۶ «دادگاه» انقلاب تهران به صدور حکم هشت سال زندان برای «آتسا احمدایی» دست یازید؛ شهروندی بهایی که صرفا به علت تلاش برای اخذ مجوز تاسیس گروه برای توانمندسازی زنان، به اتهامات امنیتی متهم شد. به عنوان نمونه‌ای دیگر افشاری در مرداد ۱۳۹۹ «عزیز مجیدزاده» – یک شهروند مسیحی – را به اتهام «تشکیل یا اداره‌کردن تشکل غیرقانونی با هدف برهم زدن امنیت کشور» به چهار سال حبس، ممنوعیت خروج از کشور محکوم کرد.
شهره حسینی از جمله به «اجتماع و تبانی به قصد به هم زدن امنیت» متهم شده است
شهره حسینی در زندان نیز در ۴ اسفند ۱۴۰۰ به کرونا مبتلا شد و به مرخصی درمانی کوتاه‌مدت اعزام شد و ۲۲ اسفند به زندان بازگشت. ابتلای او به کرونا در اسفند ۱۴۰۰ – در حالی که ظاهرا موج ابتلا به کرونا کاهش پیدا کرده است – نشان‌گر این است که هنوز این ویروس مرگبار، دست‌کم در ایران دست برنداشته است و در حال مبتلاسازی زندانیان است؛ نشان‌گر این نکته که وضعیت بهداشتی زندان‌های ایران – که در حالت عادی نیز نگران‌کننده است – اکنون و در این وضعیت ویژه نیز قطعا اوضاع بسیار نامطلوبی دارد.
شهره حسینی در مهر ۱۳۹۹ توسط سازمان اطلاعات سپاه بازداشت شد. سازمان اطلاعات سپاه طی سال‌های اخیر مصدر بسیاری از بازداشت‌ها و آزار و اذیت شهروندان و فعالان بوده است. این سازمان به صورت مستقیم زیر نظر رهبر جمهوری اسلامی اداره می‌شود و جز او به کس دیگری پاسخگو نیست. از او وثیقه‌ای ۵۰۰ میلیون تومانی ستاندند و عملا به قید وثیقه آزاد شد. بماند که دگرباره او را در آذر همان سال بازداشت کردند و با انتقال به بند دو-الف سپاه در زندان اوین و بازجویی‌ها، این بار وثیقه را به میزان یک میلیارد تومان، افزایش دادند.
در جمهوری اسلامی و دستگاه «قضایی» اساسا آنچه که از هر گونه معنا تهی است، دادرسی عادلانه است. حتی اگر بر فرض محال شهره حسینی متهم به جرمی تعریف‌شده بود، او می‌بایست از بدیهی‌ترین حقوق یک زندانی برخوردار می‌بود که شفافیت پروسه قضایی متهم از جمله آن‌هاست. با این وصف روشن نیست چرا شهره حسینی را در مهر ۹۹ بازداشت کردند و با وثیقه آزاد کردند ولی باز او را در آذر بازداشت کردند و وثیقه را افزایش دادند. چرا وثیقه را افزایش دادند؟ این پرسش به عنوان یک نمونه از ابهامات فراوان این پرونده قطعا می‌تواند نوری بیفکند بر این پروسه تهدید و تحدید یک شهروند.