واله زمانی از جمله فعالان حوزه کارگری است که نزدیک به ۱۰ سال است که مورد آزار دستگاه سرکوب است.
واله زمانی نخستین بار در شهریور ۱۳۹۴ بازداشت شد. به گفته سندیکای کارگران نقاش استان البرز این بازداشت بدون حکم قضایی صورت گرفت. در آن بیانیه مشخصا گفته شد که «دستگیری بدون حکم و شبانه او توسط افراد مسلح که کارت شناسایی هم ارائه نکردند» انجام شد.
واله زمانی یک ماه پس از آن بازداشت آزاد شد ولی با قید وثیقه ۲۰۰ میلیون تومانی.
آزار دستگاه سرکوب اما تمامی نداشت و در اردیبهشت ۱۳۹۶ و در پی تجمع کارگری به مناسبت روز جهانی کارگر باز هم واله زمانی بازداشت شد.
دستگاه سرکوب حتی مسالمت‌آمیزترین فعالیت‌های این فعال حوزه صنفی را تاب نمی‌آورد. در پی تجمع چند نفره در شهریور ۱۳۹۶ مقابل زندان رجایی‌شهر که واله زمانی به همراه برخی دوستان خود برای حمایت از زندانیان اعتصابی صورت داد، باز او را بازداشت کرد.
این بار واله به زندان قزل‌حصار کرج منتقل شد. باز یک ماه بازداشت و علی‌رغم وثیقه پیشین ۲۰۰ میلیون تومانی، باز وثیقه‌ای دیگر و آزادی موقت.
دستگاه سرکوب جمهوری اسلامی واله زمانی را زیر نظر داشت. به همین علت وقتی برای پیگیری پرونده مربوط به سال ۱۳۹۴ به «دادگاه» اوین رفته بود در آن‌جا بابت حضورش در اعتراضات سراسری دی‌ماه ۱۳۹۶ نیز بازجویی پس داد.
به گفته اتحادیه آزاد کارگران ایران، در این بازجویی عملا پرونده‌ای جدید برای او تشکیل شد: «شروع به پرونده‌سازی جدید کردند، ارتباط‌داشتن با فعالین و احزاب و سازمان‌ها در داخل و بیرون از ایران، از اعتراضات اخیر در اقصی نقاط ایران و در رابطه با دریافت پول از خارج کشور … .»
بین سال‌های ۱۳۹۶ تا ۱۴۰۱ واله زمانی دو بار دیگر بازداشت شد تا این‌که در خرداد ۱۴۰۱ مجددا بازداشت شد. واله زمانی که آذربایجانی است این بار در ارومیه بازداشت شد و پس از سه روز بازداشت در زندان ارومیه به بند ۲۴۰ زندان اوین تهران منتقل شد.
اکنون که در شهریور ۱۴۰۱ به سر می‌بریم واله زمانی هنوز در بازداشت است.
صابر زمانی برادر او در اینستاگرام خود از «بیماری کشنده» واله زمانی خبر داد و تاکید کرد برادر او به پزشک و امکانات درمانی دسترسی ندارد. او نوشته است: «بعد از گذشت ۵۰ روز از دستگیری واله زمانی، فعال کارگری زندانی در زندان اوین، پس از مراجعه و پیگیری‌های مکرر، مادر او توانست دقایقی کوتاه و با حضور مامورین امنیتی با وی دیدار کند. … واله به وضعیت بیماری خود و عدم دسترسی به پزشک و امکانات درمانی هم اشاره کرده و گفته است که چندین بار دچار خونریزی معده شده و با وجود ابتلا به بیماری ریوی و کبدی هنوز دسترسی به هیچ گونه امکانات درمانی ندارد.»
برادر واله زمانی ادامه این وضعیت را به قصد قتل واله در زندان دانست و در همان‌جا نوشت: «مسئولین زندان با وجود اطلاع از وضعیت بیماری واله زمانی، مانع درمان وی می‌شوند و به نظر می‌رسد قصد دارند تا به شکلی غیرمستقیم وی را به قتل برسانند.»
با توجه به بلایی که دستگاه سرکوب جمهوری اسلامی بر سر زندانیان بیمار می‌آورد این نگرانی کاملا بجاست.
می‌توان به نمونه بکتاش آبتین اشاره کرد که دستگاه سرکوب با وجود آگاهی از بیماری او، از ارائه امکانات درمانی به‌موقع و مناسب خودداری کرد و عملا او را به قتل رساند. نمونه‌های دیگری نیز وجود دارند.
بر این اساس به نظر می‌رسد این نگرانی برادر واله زمانی اصلا نگرانی اغراق‌شده‌ای نیست.