در این جلسه معلولیت را به منزله نوعی هویت جدید معرفی میکنیم که علاوه بر یک وضعیت جسمی موضوعی در سیاست و فرهنگ است. در تاریخ ایران موضوع اقلیت معلولان مورد غفلت واقع شده است و اگر کتابی یا فیلمی در اینباره ساختهاند بیشتر با این نگاه تولید شده است که معلولان را با نگاه خیریهای و ترحمی حمایت کنند. شهرها، بناها، ادارات، وضعیت استخدام و آموزش و پرورش ایران عمدتا برای معلولان نامناسب هستند. با طرح نظریه ادبی، سیاسی و هنری معلولیت به متون و فیلمها و تصاویر درباره معلولیت میپردازیم و تشریح میکنیم که معلولیت در نگاه دین، جامعه و حکومت چگونه نقص برشمرده میشود که به انزوا و سرکوب معلولان انجامیده است. معلولیت بهترین نمونه است که نشان میدهد اغفال از یک گروه اجتماعی چگونه به ستم بر آنها منجر شده است.