این مقاله پاسخی است به پرسشی درباره خشونت دینی و بیشی و کمی آن نسبت به خشونت غیر دینی. پیش از آن بر روی عصبیت و خشونت دینی مکث شده و بررسی می شود که دین چه نقشی در گسترش خشونت و نیز مهار آن داشته است. عصر جدید عصر خشنی است، اما این امتیاز را دارد که در آن طرح مسئله خشونت و طرد خشونت ممکن شده است. در نوشته از این نظر بر حقانیت عصر جدید و اخلاقیت جهان سکولار تأکید می شود. نوشته در پایان، پیش از آنکه بحث را جمع بندد، به موضوع نقد سکولاریزاسیون سیاسی می پردازد.