بر مبنای لایحه تقدیمی «عدالت برای ایران» درباره خشونت جنسی در جمهوری اسلامی ایران، گزارش اکتبر ۲۰۱۳ گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد در زمینه خشونت علیه زنان، پروفسور رشیدا مانجو به مجمع عمومی سازمان ملل متحد، چرخه سکوت درباره یکی از تلخترین و وحشتناکترین شکلهای نقض حقوق بشر با حمایت دولت علیه زنانی که در ایران در بازداشت به سر میبرند، یعنی تجاوز جنسی به دختران باکره قبل از اعدام آنها، به پایان رسید. تجاوز جنسی به دختران باکره، که در میان سایر شکلهای شکنجه جنسی متداول به فرمان و به دست مقامات زندانهای جمهوری اسلامی علیه ایرانیان زندانی گنجانده شده، به عنوان عامل شتابدهنده در جلب توجه به استفاده از خشونت، بخصوص خشونت جنسی، به عنوان ابزار مهم دولتی در قوه قضائیه ایران در سه دهه گذشته، عمل میکند.