اولین نوشته های روشنفکران ایرانی درباره دموکراسی، قانون و نقد و نقش مذهب در جامعه در این متن ارایه شده اند. مقالات میرزا فتحعلی آخوندزاده، با عناوین: ظلم، امتیاز اختراع، اینقویزاسیون، شیوه ارشاد، علم و اعتقاد، فرق کیمیا و شیمی، مقصود اصلی ادیان و تکالیف آدم کامل منتشر شده اند. نوشته های میرزا ملکم خان ناظم الدوله با عناوین: مدنیت ایرانی، مفتاح، مقدمه گلستان سعدی، اصول مذهب دیوانیان و رفیق و وزیر در این متن به چشم می خوردند. صد خطابه، میرزا آقا خان کرمانی نیز از جمله مطالب منتشر شده در این متن است.