مهناز افخمی متولد ۱۳۱۹، دومین زن در ایران است که به مقام وزارت رسید. در دوران پیش از انقلاب، مهناز افخمی هنگام تدریس در دانشگاه ملی، «جمعیت دختران دانشجوی ایران» را بنیان نهاد و چندی بعد به مقام دبیرکلی «سازمان زنان ایران» رسید. او در سال ۱۳۵۵ به عنوان «وزیر مشاور در امور زنان» انتخاب شد. حاصل تلاشهای او در این دوران تصویب قانون حمایت خانواده و اصلاحیه آن، تصویب قانون کار نیمهوقت برای مادران، تأسیس مهدهای کودک و توسعه آموزش حرفهای برای زنان و ایجاد موسسه تحقیقاتی و آموزشی جهانی سازمان ملل متحد برای پیشبرد حقوق زنان (INSTRAW) بود.
پس از ترک ایران و اقامت در آمریکا، او به تلاشهای خویش در راه پیشبرد حقوق زن در جهان، ادامه داده و از رهگذر همین تلاشها به جرگه پیشگامان و کـوشندگان نامآور این راه پیـوسته است. مهناز افخمی بنیانگذار و رئیس "سازمان بینالمللی زنان برای آموزش و مشارکت" (Women’s Learning Partnership for Rights, Development and Peace) است. این سازمان که در سال ۲۰۰۰ تاسیس شده است، در زمینه آموزش مدیریت و رهبری زنان، در بیست کشور آسیایی و آفریقایی و آمریکای لاتین فعالیت میکند و به تهیه و انتشار متون و نوارهای درسی و آموزشی به ۱۷ زبان، از جمله فارسی، پرداخته است. افخمی مدیریت "بنیاد مطالعات ایران" را نیز به عهده دارد. این بنیاد در سال ۱۹۸۲ پایهگذاری شده است.
مهناز افخمی در رأس یک هیأت نمایندگی در کنفرانس حقوق بشر سازمان ملل متحد در وین (۱۹۹۳) و نیز در چهارمین کنفرانس جهانی زن در چین (۱۹۹۵) شرکت کرده است.