نادایی ۲۱ ساله یکی از ده نفر عضو تیم مشهور پناهندگان در المپیک امسال ریو است. نادایی قرار است در رقابت‌های دو شرکت کند. او ۱۵ سال پیش دوندگی را نه برای المپیک که برای انجام سریع‌تر کار‌هایش آغاز کرد. نادایی باید شیر گاوهایی که مادرش در محلی دور نگهداری می‌کرد را می‌جوشید. مسافت رسیدن به گاو‌ها یک ساعت پیاده روی بود اما با دویدن این زمان نصف می‌شد. نادایی بعد از آن بار‌ها در طول زندگی‌اش دویده است و یکی از آن‌ها شرایط فرار از جنگ در جنوب سودان بود؛ زمانی که از کشورش فرار کرد و به کمپ پناهندگان در کشور کنیا رفت. بیشتر دوران کودکی نادایی در این کمپ سپری شد.
اما حالا او انگیزه‌ای پیدا کرده است تا سخت‌تر و حرفه‌ای‌تر بدود. او طی شش ماه گذشته تمرینات زیادی برای عضویت در تیم المپیک پناهندگان داشته است.
نادایی همزمان با دیگران از عضویت در تیم پناهندگان خبردار شد. او در حال تماشای تلویزیون و تصمیم کمیته بین المللی المپیک بود که توماس باخ نامش را اعلام کرد. باخ در این مراسم که در شهر لوزان سوئیس برگزار شد گفت: «ما معتقدیم تیم المپیک پناهندگان پیام امید به پناهندگان در جهان می‌رساند. همچنین سیگنالی به جامعه بین المللی است که پناهندگان هم نوعان ما هستند و برای جامعه اهمیت دارند. ورزشکاران پناهنده به دنیا نشان می‌دهند که علیرغم تراژدی‌هایی که از سر گذرانده‌اند می‌توانند با استعداد، مهارت و نیروی انسانی در جامعه مشارکت داشته باشند.»
همراه نادایی چهار دونده دیگر سودانی به تیم آمادگی دعوت شده بودند. رهبر تیم انتخابی تگلا لوروپ، قهرمان افسانه‌ای ماراتن خواهد بود که سفیر ورزش سازمان ملل هم است. او نادایی را همراه چهار دونده دیگر و چندین ورزشگار دیگر در کمپ پناهندگان در کنیا تمرین می‌داد.
لوروپ درباره این تجربه می‌گوید: «این‌ها انسان‌های غیرعادی هستند. وقتی پیش ما آمدند ورزشکار نبودند. در کمپ زندگی می‌کردند. غذای کافی برای خوردن نداشتند و همه چیزشان یعنی کشور و فرهنگشان را رها کرده بودند که کار آسانی نیست. حالا احساس غرور می‌کنم می‌بینمشان.»
قرار است تیم پناهندگان زیر پرچم المپیک رژه بروند و اگر یکی از این گروه برنده شد نماد المپیک نشان داده می‌شود. برخی از اعضای این تیم دوست دارند در کشور جدیدی که هستند زندگی کنند اما نادایی دوست دارد به کشورش برگردد.
باخ تایید می‌کند که تیم پناهندگان المپیک راه حلی موقت است. «هدف این است که نیازی به تیم پناهندگان نباشد. امیدواریم پناهندگان در کشور جدیدشان و تیم آن عضو شوند.»
مثلا از ۴۳ پناهنده رقابت‌ها راحله آسمانی با پرچم و ملیت بلژیک حاضر خواهد شد. این ورزشکار اهل ایران و ۲۷ ساله در رقابت‌های تکواندا حاضر می‌شود. او طی مدتی که منتظر تصمیم تیم المپیک بود به شهروندی بلژیک پذیرفته شد و به همین دلیل با پرچم این کشور حاضر می‌شود. راحله آسمانی در بلژیک زندگی می‌کند و پستچی است. او حالا به المپیک ریو می‌رود.
