رئیس بهداری زندان حتماً باید پزشک باشد. اما اگر زندان در مناطقی باشد که امکان تعیین پزشک به عنوان رئیس بهداری وجود نداشته باشد، باید از میان پرستاران، یک نفر که کاملا به مسائل پزشکی آشنا است، به عنوان رئیس بهداری تعیین شود. رئیس بهداری وظیفه دارد اول وقتِ هر روز، همه محکومان بیمار را – که در بیمارستان زندان بستری هستند – عیادت کند و از وضعیت آنها مطلع شود و از حُسن مراقبت پزشکان و پرستاران نسبت به معالجه و تغذیه صحیح بیماران اطمینان پیدا کند. بر اساس ماده ۱۴۹ آئیننامه اجرایی سازمان زندانها، او باید نسبت به رسیدگی به وضعیت محکومانِ بستری در بیمارستان زندان نظارت کامل و مستمری داشته باشد. در مورد زندانی بیبضاعتی که در وضعیت بیماری آزاد میشود ولی ناتوان و ازکارافتاده است و امکان مالی پیگیری وضعیت سلامتی و درمان خود در آزادی را هم ندارد، آئیننامه اجرایی سازمان زندانها، «انجمن حمایت از زندانیان» و «مرکز مراقبت» را موظف کرده است که تا مدت 3 ماه او را مورد حمایت قرار دهند. در این آئیننامه، به انجمن و مرکز مراقبت تکلیف شده که اقدامات و پیگیریهای لازم را به عمل بیاورند تا این دسته از زندانیانِ آزادشده، از خدمات حمایتیِ دولتی و عمومی برخوردار شوند. این موارد، بر اساس ماده ۱۶۹ آئیننامه اجرایی سازمان زندانها و اقدامات تأمینی و تربیتی کشور، لازمالاجرا است.