اعدام اکبر بهادری جامعه پزشکی ایران را بهت‌زده کرد. او اعدام شد و اموالش نیز توسط انقلابیان مصادره شد. دکتر اکبر بهادری سیاستمداری برجسته و نماینده مجلس شورای ملی از اراک بود. او پزشک و پایه‌گذار بیمارستان قدس اراک بود.
دکتر بهادری در سال ۱۳۰۳ در آقچه کهریز اراک دیده به جهان گشود. پدرش عیسی‌خان بهادری، هنرمندی کم‌نظیر بود.عیسی‌خان، طراح، نگارگر، نقاش و یکی از کسانی بود که او را احیاگر هنرهای سنتی ایران در تاریخ معاصر دانسته‌اند.
اکبر بهادری دوران دبستان و دبیرستان را در تهران سپری کرد و پس از آن وارد دانشکده افسری شد و همزمان دانشکده پزشکی را نیر به پایان رساند. او جراح عمومی ارتوپدیست ژاندارمری (ارتش) بود و در جنوب شهر تهران کلینیک کوچکی به نام «کلینیک بهادری» به راه انداخت و در آن کار می‌کرد. آشنایان و دوستان او، دکتر بهادری را فردی بخشنده می‌دانستند. دکتر بهادری در شهر اراک، بیمارستان پیشرفته‌ای تاسیس کرد. دکتر بهادری را همچنین موسس بیمارستان «بقیه‌الله الاعظم» تهران می‌دانند. داستان از این قرار است که دکتر بهادری قطعه زمینی به مساحت هشت‌هزار متر در خیابان ملاصدرای تهران خریداری کرد برای ساخت بیمارستان که تاسیس این بیمارستان – بقیه‌الله اعظم- با وقوع انقلاب ۵۷ و دستگیری دکتر بهادری و مصادره اموال دکتر بهادری به سرانجام نرسید.
او پزشک و پایه‌گذار بیمارستان قدس اراک بود.
البته دکتر بهادری اموال زیادی نداشت. بیمارستان قدس نیز که با همکاری گروه پزشکی برزویه تاسیس شده بود متعلق به عمه دکتر بهادری، قدس‌السلطنه بیات بود. دکتر بهادری از عمه‌اش خواست تا زمینی را که دارد برای بیمارستان وقف کند و عمه نیز چنین کرد. محمدعلی داوری، عکاس می‌گوید که از اولین روزهای ساخت بیمارستان تا زمان افتتاح آن، از همه مراحل ساخت عکاسی کرده است. بیمارستان قدس، اولین بیمارستان خصوصی شهر اراک است. این بیمارستام را محمدرضاشاه در سفری در شهریور سال ۱۳۵۱ به دعوت دکتر اکبر بهادری افتتاح کرد.
افتتاح بیمارستان قدس به وسیله محمدرضاشاه
هادری در سال ۱۳۵۴ از طرف حزب رستاخیز کاندیدای نمایندگی مجلس شد که توانست مقام اول را به دست بیاورد.
دکتر اکبر بهادری یکی از سرشناس‌ترین منتقدان سیاست‌های بهداشتی و درمانی زمان خود بود. بهادری رئیس بزرگ‌ترین سازمان خصوصی بهداشت در ایران بود که شش بیمارستان را اداره می‌کرد و در حال بازگشایی یک بیمارستان ۴۰۰ تخت‌خوابی در نزدیکی میدان ونک بود که انقلاب شد.
بیمارستان قدس، اولین بیمارستان خصوصی در اراک
انقلاب اسلامی که به پیروزی رسید دکتر اکبر بهادری به‌عنوان ضدانقلاب بازداشت شد. دکتر بهادری که از اعضای هیئت قانونگذاری حزب رستاخیز در مجلس بود از شاپور بختیار حمایت کرد و این حمایت به مذاق انقلابیان خوش نیامد که منجر به دستگیری دکتر بهادری شد. آنچنان که پیداست جرم دکتر بهادری جمع‌آوری رای اکثریت مجلس به سود شاپور بختیار، آخرین نخست‌وزیر ایران پیش از انقلاب بود.
زمانی که دکتر بهادری در زندان بود خانم بتول بیات، همسر تیمسار سرتیپ ناصر مجللی، رئیس کل شهربانی وقت، برای شفاعت دکتر بهادری نزد آیت‌الله خمینی رفت و خدمات ارزنده‌ی دکتر بهادری را یادآور شد اما این دیدار سودی نبخشید و دادگاه دکتر بهادری را مفسد فی‌الارض شناخت و او را به اعدام و مصادره اموال محکوم کرد و حکم دکتر بهادری ساعت دو و نیم صبح ۲۰ اردیبهشت سال ۱۳۵۸ به اجرا درآمد.
روزنامه کیهان در تاریخ سوم اردیبهشت ۱۳۵۸ نوشته است که دادگاه انقلاب اسلامی اراک دکتر بهادری را محاکمه و پس از ۱۲ ساعت بازجویی دکتر بهادری را برای صدور رای قطعی به همراه پرونده او به تهران اعزام کرد.
از راست به چپ : زنده یاد دکتر اکبر بهادری – زنده یاد استاد عیسی بهادری – محمدحسین دبیرنیا
دکتر مهدی بهادری – مهندس محمود بهادری
در گزارش سازمان عفو بین‌الملل اتهامات عنوان شده علیه دکتر بهادری چنین آمده است:
«همکاری با رژیم سرنگون‌شده و تلاش برای برقراری دوباره حکومت شاه طاغوت بر مردم ضعیف و بی‌دفاع، همکاری با ساواک، تصمیم‌گیری‌های غلط در مجلس، اعمال فشار به منظور تقسیم مردم، جنایات علیه مردم و انقلاب، فعالیت علیه مردم در دوران انقلاب، نابودی مستضعفان، تهدید روستاییان، توطئه‌چینی برای از بین‌بردن رای مردم، ایجاد ناامنی، ایجاد وحشت در میان مردم، و برانگیختن مردم برای مبارزه با انقلاب.»
بنابر گزارش سازمان عفو بین‌الملل، دکتر اکبر بهادری در بیستم اردیبهشت ۱۳۵۸ در تهران اعدام شد. از نحوه برگزاری دادگاه و روند دادرسی و داشتن یا نداشتن وکیل متهم هیچ اطلاعی در دست نیست. دکتر اکبر بهادری متاهل و دارای چهار فرزند دختر بود.