به گفته یکی از دوستان مختار اسدی در گفت‌وگو با توانا: «در همان سال ۸۹ که اسدی از زندان با قید وثیقه آزاد شد، از طرف استاندار وقت کردستان و چند تن دیگر از مسئولین به او پیشنهاد شد که مسئولیت‌های اداراتی همچون بهزیستی کردستان، فرهنگ و ارشاد اسلامی این استان، امور اجتماعی استانداری کردستان را بپذیرد که با مخالفت شدید او مواجه شد». اسدی در قبال تطمیع وتهدید استانداری کردستان گفته بود: «من در وهله ی اول معلمم و دوم کشاورز و باغبان؛ و نان زور و بازو را با هزار دست از این شغل ها عوض نمی کنم».

 او دوران تبعید را در مناطقی چون رباط کریم، ملارد کرج، اندیشه کرج، و شهریار در تبعید بسر می برد در حالی که خانواده او در سنندج مشغول زندگی بودند. در تابستان سال ۹۶ نیز با او تماس گرفتند که برای آزادکردن وثیقه اش حضور پیدا کند که پس از مراجعت به دادگاه، بلافاصله او را برای اجرای حکم یک سال حبس بازداشت کردند و به اندرزگاه ۸ زندان اوین منتقل شد. به علت پایداری او بر مواضع خود، او در این یک سال حبس از همه حقوق قانونی همچون آزادی مشروط، مرخصی و ملاقات محروم بود و حتی در اعتراض به این وضعیت چند روز دست به اعتصاب غذا زد.

 یکی از دوستان مختار اسدی در گفت‌وگو با توانا درباره مختار اسدی و مواضع او می‌گوید: « زندان در روحیه ی اسدی خللی وارد نکرده است بلکه او محکم تر و کوبنده‌تر از گذشته شده است و بیش‌تر به دفاع از حقوق انسانی و تلاش برای احقاق حق معلمان و دانش آموزان ایمان آورده است. مختار اسدی تنها راه رسیدن به دموکراسی برای ایران زمین را بهبود وضعیت آموزش و پرورش می‌داند».

 این دوست مختار اسدی از این معلم کنشگر جمله‌ای را نقل می‌کند که به گفته او نشانگر اشتیاق مختار به معلمان و دانش آموزان ایرانی ست: «روی همه همکاران عزیز و زحمت‌ش و همه دانش‌آموزان و فرزندان سرزمینم را از کردستان تا خراسان و از شمال تا جنوب ایران می‌بوسم».

*بسیاری از اطلاعات درباره آقای مختار اسدی در گفت‌وگو با دوستان ایشان و یکی از فعالان صنفی حوزه معلمان تهیه شده است.