آبراهام لینکلن، حقوق‌دان و رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا از سال ۱۸۶۱ تا ۱۸۶۵، سیاست‌مداری به شدت عمل‌گرا بود. او برده‌داری را از نظر اخلاقی نادرست و ناسازگار با مبانی اساسی یک جامعه آزاد می‌دانست. با این حال باور داشت لغو آن فقط به طور تدریجی و با جبران خسارت مالی کسانی میسر است که سرمایه‌شان را در راه خریده برده خرج کرده‌اند.
مناظره لینکلن با استفان داگلاس، سیاست‌مدار برجسته دموکرات، در سال ۱۸۵۸، در پیوریا، واقع در ایالت ایلینوی، از مهم‌ترین مناظره‌های انتخاباتی تاریخ آمریکا ست. لینکلن ضمن نشان‌دادن تناقض اندیشه کسانی که از یک سو خود را طرفدار ارزش‌های سنتی آمریکا در باب آزادی و برابری می‌دانند و از سوی دیگر از برده‌داری حمایت می‌کنند، این نگرش را رد کرد. او همچنین نگران بود مردم آمریکا ارزش‌های سنتی را رد و «باورهای جدید را جایگزین باورهای قدیمی» کنند؛ در باور قدیمی همه انسان‌ها برابر آفریده شده بودند، اما در باور جدید به‌اسارت‌گرفتن دیگری همانا «حق مقدس خودمختاری» تلقی می‌شد.
اگرچه داگلاس در این انتخابات بر لینکلن پیروز شد و به سنای آمریکا راه یافت، موفقیت چشمگیر لینکلن در تشریح مواضعش او را یک رهبر برجسته در سطح ملی مطرح کرد و موجب شد دو سال بعد نامزد انتخابات ریاست جمهوری آمریکا شود.
«سخنرانی در پیوریا» را با ترجمه آموزشکده توانا به فارسی، به رایگان دانلود کنید و بخوانید!