در نوروز ۱۴۰۰ آموزشکده توانا پیام‌های بسیاری از زندانیان سیاسی و عقیدتی در جمهوری اسلامی منتشر کرد؛ پیام‌های نوروزی. پیام‌هایی که از درون تباهی و قلب استبداد بیرون می‌زدند و نوری می‌تاباندند بر دل خسته، غمگین و اندوهناک ایرانیانی که گویی تاب‌آوری‌شان در قبال شرایط کنونی کاسته شده است. پیام‌هایی بسیار دلگرم‌کننده که گاه شنونده را میزبان اشک ناخواسته می‌ساخت. 
در زیر مروری می‌کنیم بر چندین پیام نوروزی از زندانیان و کنشگران. 
مهدی مسکین‌نواز، زندانی سیاسی، ضمن شادباش نوروز به «مردم عزیز ایران زمین» و همه اقشار متفاوت کشور، راه نجات ایران را «همبستگی ملی و همدلی» دانست و راه تشکیل آن را تشکیل انجمن‌های ملی در سراسر کشور دانسته است. او صرف چشم بستن به اپوزیسیون خارج و معاملاتی چون برجام را راه رهایی ندانسته و فعالیت در داخل را ضروری می‌داند. او ضرورت بحث پیرامون «دفاع مشروع» را درک کرده و آن را لازم می‌داند. 
علی خردگرا، از زندانیان پیشین سیاسی در جمهوری اسلامی، در پیام تصویری که برای نوروز فرستاد از مردم خواهش کرد که یاد زندانیان را فراموش نکنند. زندانیانی که به گفته او به خاطر «عدالت‌خواهی» در زندان هستند و جز مردمی که بایستی صدای آنان باشند، صدایی ندارند. او همچنین از کسانی که در زمان زندانی‌بودن او، صدای او بودند سپاسگزاری کرد.
نصرت بهشتی نیز از دیگر فعالان بوده است که هم‌اکنون به پنج سال حبس محکوم شده است. او معلم بازنشسته است و از استان خراسان رضوی. او سال جدید را به ملت ایران این‌گونه تبریک گفت که امیدوار است سال جدید سالی باشد که نه ظالمی باشد نه مظلومی. او همچنین خواستار سالی عاری از فقر و گرانی شد. این معلم شریف بازنشسته که چنین آرزوهای شریفی دارد بایستی پنج سال حبس بکشد بابت اعتراض برحق بابت نقض حقوق بدیهی معلمان.
عزیز قاسم‌زاده، معلم و کنشگر صنفی حوزه حقوق معلمان از استان گیلان، در پیام نوروزی خود، نوروز را به مردم شریف و نجیب «سرزمین عزیز ما ایران» شادباش گفت و آرزو کرد که در سال پیش‌رو، مطالبه‌گری آموزگارانه و سماجت‌مند معلمان ایرانی تداوم پیدا کند و اثربخش باشد و نیز پرونده‌سازی‌های اطلاعاتی علیه این معلمان پایان یابد. او همچنین از حاکمان جمهوری اسلامی خواست که در رفتار خود تجدیدنظر کنند و آن را بازنگری کنند. عزیز قاسم‌زاده آرزو کرد که دوره غارتگری در ایران تمام شود و سرزمین ایران نجات یابد از وضعیتی که اکنون در آن قرار گرفته است.
مهرزاد زارعی، از اعضای خانواده‌های جان‌باختگان هواپیمای اوکراینی، گفت نوروز را به کسی تبریک نمی‌گوید زیرا عید او زمانی است که «رژیم منحوس جمهوری اسلامی» وجود نداشته باشد و جوانان میهن در خیابان‌ها کشته نشوند و قاتلان جمهوری اسلامی در دادگاه‌های بین‌المللی محاکمه شوند و کودکان ایرانی در آسمان‌ها هدف قرار نگیرند.
محمد نوری‌زاد نیز در پیام خود تاکید کرد که این پنجمین نوروزی است که در زندان می‌گذارند. او تاکید کرد که حرف با ایرانیان بسیار دارد. او تاکید کرد که هفت آرزو برای ایرانیان دارد که با «ب» آغاز می‌شوند؛ بهروزی، بهنوشی، بهبودی، بهخردی، بزرگواری، بختیاری و بزن‌بکوب. نوری‌زاد تاکید کرد ایران این روزها بیش‌تر از همیشه به بیرون کشیدن از این تباهی نیازمند است. به گفته او، ایران در شمایل یک موجود نحیف است که به ما به مثابه فرزندان ایران می‌گوید که من را نجات دهید و مرا تنها مگذارید. به گفته او ایران به ما می‌گوید شما را به هرچه می‌پرستید در من بمانید. من سرزمینی کهن هستم و اگر بروید و من را تنها بگذارید دیگرانی که من را دوست ندارند من را خواهند بلعید.
رضا محمدحسینی از زندان رجایی‌شهر در پیام نوروزی خود از غم و اندوهی می‌گوید که آشکارا در صورت ملت ایران پیداست و شرم می‌کند که سفره مردم ایران کوچک‌تر می‌شود و جز صدا، سرمایه‌ای ندارد. او «بی‌تفاوتی» و «عقب‌نشینی» در برابر «حکومت اشغالگر اسلامی» را «ننگ بزرگ» می‌داند. او می‌گوید تصمیم گرفته است سهم خود برای نجات کشور را ادا کند.
حامد قره‌اوغلانی از زندان ارومیه از فراموشی می‌گوید که به گفته او درد عمیقی است. او در پیام خود بر اصل شناسایی تفاوت‌ها تاکید می‌کند و یاد همه مظلومان را گرامی می‌دارد. به گفته او تبعیض همه قلب‌ها را فشرده است ولی آنان را مصمم‌تر ساخته است. حامد قره‌اوغلانی به جرم اهانت به خامنه‌ای در حبس است. کسی که از پایه‌گذاران تبعیض در ایران کنونی‌ست.
آموزشکده توانا، همچنین پیام‌های نوروزی دیگری منتشر کرده است که همه آن‌ها را می‌توانید در صفحه اینستاگرام این آموزشکده بیابید. پیام‌هایی از منیره عربشاهی، یاسمن آریایی، حمید حاج جعفر کاشانی، محمدحسین سپهری، عبدالرسول مرتضوی، حسین طیوری، مصیب رییسی یگانه، علی نجاتی، پوران ناظمی که همه آنان در صفحه اینستاگرام در این‌جا قابل دسترس است.