باورش برای کسی که فضای سیاسی – اجتماعی ایران تحت تسلط جمهوری اسلامی را نمی‌شناسد دشوار است ولی واقعیت این است که در ایران به شما اتهامات سنگین امنیتی می‌زنند به واسطه برگزاری کلاس‌های آموزشی برای کودکان؛ اگر بهایی باشید!
«ثمین احسانی» یک شهروند بهایی است که توسط شعبه ۲۸ «دادگاه» انقلاب تهران در سال ۱۳۹۰ به پنج سال حبس تعزیری محکوم شده بود. به اتهاماتی چون «تبلیغ علیه نظام، اقدام علیه امنیت ملی و عضویت در فرقه ضاله بهائیت» و «دادگاه» تجدیدنظر استان تهران نیز عینا این حکم کاملا ظالمانه را تایید کرده بود.
او در سال ۱۳۹۰ با قید وثیقه حدود ۲۰۰ میلیون تومانی آزاد شده بود و به تازگی او را برای اجرای این حکم به زندان فراخوانده‌اند.
بر اساس آنچه خبرگزاری حقوق‌بشری هرانا گزارش داده است «برگزاری کلاس‌های آموزشی به کودکان افغانستانی‌تباری که محروم از حق تحصیل بودند» مصداق این اتهامات سنگین امنیتی به ثمین احسانی بود.
«قاضی»ای که این پنج سال حبس را برای ثمین احسانی صادر کرد، «قاضی» مشهور این «دادگاه»های امنیتی یعنی محمد مقیسه بود.
ثمین احسانی نیز یکی دیگر از قربانیان بی‌گناه محمد مقیسه است که به عنوان یک عنصر امنیتی از سوی دستگاه سرکوب در مقام «قاضی» شناخته می‌شود. گروه «اطلس زندان‌های ایران» او را این‌گونه معرفی می‌کند: «محمد مقیسه در دهه‌های ۶۰ و ۷۰ با نام مستعار “ناصریان” خود را معرفی می‌کرد. او روحانی است اما عموما با لباس غیرروحانی در دادگاه حاضر می‌شود. قاضی مقیسه مسئولیت محاکمه بسیاری از زندانیان سیاسی را برعهده داشته و احکام اعدام بسیار زیادی صادر کرده است. گفته می‌شود او در دهه ۶۰ از مسئولین زندان گوهردشت بوده است.»
«ایرج مصداقی» – پژوهشگر حقوق بشر – که در دهه ۶۰ در زندان‌های جمهوری اسلامی بوده است، نام مستعار ناصریان برای مقیسه را تایید می‌کند و تصریح می‌کند که او فعالیت خود در «دادسرا»ی انقلاب اسلامی را از سال ۶۰ آغاز کرد و در شکنجه زندانیان سیاسی نیز مشارکتی فعال داشت.
به گفته ایرج مصداقی مقیسه بعدا به زندان گوهردشت نقل مکان کرد و در سال ۱۳۶۷ در آن‌جا در کشتار زندانیان نقش اساسی بازی کرد. مصداقی در توضیح بیشتر می‌گوید: «او در دوران کشتار سال ۱۳۶۷ نقش فعالی در کشتن زندانيان در زندان گوهردشت داشت. آن موقع جدای از این‌که داديار زندان بود سرپرست زندان گوهردشت نيز بود. در واقع ناصريان (مقيسه) بدون اين‌كه سواد حقوقی يا تحصيل در اين مورد داشته باشد فقط به خاطر این‌که در حد بسیار محدودی دروس حوزوی را پشت سر گذاشته بود به پست دادیاری در زندان رسيد که البته در دهه ۶۰ (تخصص وسواد) نمی‌خواست. همين که شما آمادگی انجام شکنجه را داشتيد می‌توانستید به اين پست نايل شويد. او بعد از قتل عام ۶۷ به اوين منتقل شد و داديار زندان اوين بود.»
ثمین احسانی نیز یکی از قربانیان بی‌رحمی این «قاضی» در شعبه ۲۸ زندان اوین بود. برای او به علت تدریس به کودکان افغانستانی پنج سال حبس صادر شد. این زن جوان بهایی در ۲۵ خرداد ۱۴۰۱ برای اجرای این حکم پنج ساله به زندان اوین فراخوانده شد.