همایش پنج سالگی توانا برگزار شد.
روز بیست‌و‌سوم خرداد ماه، مراسم پنجمین سالگرد تاسیس آموزشکده توانا در دانشگاه جرج واشنگتن در شهر واشنگتن دی‌سی برگزار شد؛ آموزشکده‌ای مجازی و الکترونیکی که در اردیبهشت ۱۳۸۹ تأسیس شد و از همان ابتدا هدف خود را «استفاده از برنامه آموزش مدنی و ظرفیت‌سازی جامعه مدنی» برای ترویج «نقش شهروندی فعال و مدیریت مدنی» تعریف کرد.
بخش برجسته همایش پنج سالگی تاسیس چنین موسسه‌ای که در فضای ایرانی پیشگام و کم‌نظیر است، برگزاری یک پنل بود. این پنل با عنوان «نقش آموزش شهروندی برای آینده ایران دموکراتیک» با مدیریت مریم معمارصادقی، از بنیان‌گذاران و مدیران آموزشکده توانا، هدایت شد، و چهار نفر از اساتید کلاس‌های توانا، آذر نفیسی، مهرانگیز کار، مهدی خلجی و آرشام پارسی سخنرانان این پنل بودند.
ابتدا مهدی عربشاهی، از همکاران کنونی آموزشکده توانا در جایگاه مجری برنامه، به مهمانان خوشامد گفت و در سخنانی کوتاه به بررسی نقش توانا در تقویت جامعه مدنی پرداخت.
مهرانگیز کار، نویسنده و حقوق‌دان برجسته که سابقه ۲۲ سال وکالت دادگستری در ایران را دارد، اولین سخنران این برنامه بود. او از آموزشکده توانا تشکر کرد که او را با مفهوم آموزش مجازی آشنا کرد و فضایی برای او فراهم آورد که به رغم زندگی در تبعید بتواند با جمع قابل توجهی از ایرانیان داخل کشور از طریق مباحثی چون «حقوق زن» ارتباط برقرار کند. این فعال حقوق زنان از ایرانیانی گفت که در فرودگاه‌ها به نزد او می‌آمدند و از برنامه‌های آموزشی او در موسسه توانا تشکر می‌کردند، امری که در ابتدا تعجب او را بر می‌انگیخت. او اظهار داشت که بعدا متوجه شد که این آشنایی هم‌وطنان ایرانی به دلیل پخش برنامه‌های آموزشی توانا در تلویزیون‌های ماهواره‌ای بوده است.
سخنران بعدی برنامه مهدی خلجی، نویسنده و تحلیل‌گر سیاسی، از نقش بسیار مهم آموزش در تقویت دموکراسی سخن گفت. او دموکراسی را یک جهان‌بینی دانست که تنها در صندوق انتخابات خلاصه نمی‌شود و از این‌رو با این بحث روشنفکران دینی و به خصوص دکتر عبدالکریم سروش که در دوره اصلاحات دموکراسی را به مثابه روش تعریف می‌کردند، مخالفت کرد. او دموکراسی را امری دانست که همیشه در حال «شدن» است و یکی از ارکان بسیار مهم تقویت آن آموزش دموکراتیک است. خلجی به همین دلیل با نفس وجود مدارس دینی مخالفت کرد و آن را مخل آموزش دموکراتیک دانست. به عقیده او یک مدرسه یهودی یا یک مدرسه اسلامی، تک‌صدایی هستند و نمی‌توانند و یا نمی‌خواهند صداهای مختلف را پوشش دهند.
سخنران بعدی سرپرست سازمان دگرباشان جنسی ایران، آرشام پارسی بود که از مشکلات دگرباشان جنسی ایرانی برای رسیدن به حقوق اولیه و بدیهی خودشان یاد کرد. او به این مساله اشاره کرد که در ایران اگرچه حقوق زنان زیرپا گذاشته می‌شود اما حداقل درباره آن بحث صورت می‌گیرد و موافق و مخالف حرف می‌زنند، اما دگرباشان جنسی ایران در این حد نیز مشروعیت ندارند و جدای از حکومت، بخش کثیری از مردم نیز با دگرباشان جنسی سر آشتی ندارند. او از پدری گفت که به دلیل احساس بی‌حیثیتی، خود و پسر همجنس‌گرایش را به آتش کشید و گرچه در نهایت زنده ماند اما پسرش را به کام مرگ فرستاد.
سخنران آخر این پنل، نویسنده برجسته ایرانی، آذر نفیسی بود. آذر نفیسی نویسنده‌ای است که کتابش، «لولیتاخوانی در تهران» بیش از ۱۰۰ هفته در لیست کتاب‌های پرفروش روزنامه نیویورک‌تایمز قرار داشت. کتابی که به بیش از ۳۲ زبان ترجمه شده است و در عرصه ادبیات، یک «اتفاق» محسوب می‌شود. او که سابقه استادی دانشگاه در ایران را دارد، از حکومت جمهوری اسلامی به شدت انتقاد کرد که با ایجاد محیطی استبدادی و غیردموکراتیک سعی بر از بین بردن روح فردیت و انتقاد در میان ایرانیان دارد. نفیسی از تجربه تدریس خود در دانشگاه‌های ایران گفت؛ از این‌که دانشجویانش به جای این‌که نظر انتقادی خود را بروز دهند، سعی می‌کردند «واو به واو» حرف‌‌‌های استاد را بنویسند و تحویل دهند. او این روحیه استادمحوری را سم آموزش دموکراتیک قلمداد کرد.
هر چهار سخنران در ابتدای سخنان خود از آموزشکده توانا برای خلق فرصت‌هایی کم‌نظیر برای بسط آموزش دموکراتیک شهروندی تشکر کردند.
پس از سخنان این چهار استاد توانا، مریم معمارصادقی که گردانندگی جلسه را برعهده داشت، از مهمانان خواست تا پرسش‌های خود را مطرح کنند.
پس از پرسش و پاسخ، چهار فعال شرکت‌کننده به امضای کتاب‌های خود برای مهمانان و افراد حاضر در سالن پرداختند. کتاب‌هایی که بسیاری از آن‌ها از طرف آموزشکده توانا منتشر شده است و در بخش جانبی سالن به رایگان در اختیار افراد قرار گرفته بودند.
از اتفاقات قابل توجه این مراسم حضور چند مهمان برجسته آمریکایی بود که به زبان فارسی تسلط داشتند و به فارسی در مباحث شرکت می‌کردند.