در آئین‌نامه اجرایی سازمان زندان‌ها و اقدامات تأمینی و تربیتی کشور پیش‌بینی شده است که زندانیانی که به علت محکومیت مالی دوران حبس را می‌گذرانند، می‌توانند با مجوز قاضی اجرای احکام و اطلاع قاضی صادرکننده حکم، با شرایط خاص به مرخصی بروند. زندانیانی که به دلایل مثلا عدم پرداخت مهریه، یا بدهی، محبوس شده‌اند، با حکم قاضی می‌توانند برای فراهم‌کردن امکان پرداخت بدهی یا محکومیت، هر ۳ ماه یکبار و هر بار به مدت ۱۰ روز از مرخصی استفاده کنند. طبق ماده ۳ قانونِ «نحوه اجرای محکومیت‌های مالی»، زندانیان به ازای محکومیت‌‌شان؛ اگر موفق شوند بخشی از بدهی خود را در زمان مرخصی بپردازند، می‌توانند از قاضی اجرای احکام، تقاضای تمدید مرخصی کند. همچنین آن‌ها، در صورت رعایت ضوابط و مقررات زندان و مشارکت در برنامه‌های اطلاحی و تربیتی و کسب امتیازهای لازم، می‌توانند با سپردن تأمین مناسب، ماهانه حداکثر ۳ روز از مرخصی برخوردار شوند. درخواست مرخصی زندانیان در شورای طبقه‌بندی زندان بررسی می‌شود، ولی برای اجرا نیاز به موافقت قاضی اجرا دارد. به زندانیان محکومیت مالی نیز در چند وضعیت مرخصی تعلق می‌گیرد: یکی از شرایط بهره‌مندی زندانیان از ۳ روز مرخصی ماهانه، شرکت در برنامه‌های اصلاحی و تربیتی و کسب امتیازهای لازم، با سپردن تأمین مناسب است. دوم اینکه در صورت فوت یا بیماری حاد بستگان نسبی و سببی درجه یک از طبقه اول، فوت یا بیماری حاد همسر، و همچنین ازدواج فرزندان، زندانی می‌تواند با مجوز دادستان حداکثر تا 5 روز به مرخصی برود سوم اینکه اگر زندانی برای شرکت در جلسه دادگاه امکان مرخصی داشته باشد، موسسه می‌تواند با گرفتن تأمین، به او مرخصی دهد تا دیگر نیازی به اعزام و بدرقه‌اش توسط مأموران حفاظت زندان نباشد و زندانی شخصاً و بدون تحمیل هزینه به زندان، در دادگاه حاضر شود. این موارد طبق ماده ۵۲۰ قانون آئین دادرسی کیفری، و مواد ۱۹۵ ،۱۹۶ ،۱۹۷ ،۱۹۸ و ۲۰۰ آئین‌نامه اجرایی سازمان زندان‌ها و اقدامات تأمینی و تربیتی کشور لازم‌الاجرا است.
