فیلترینگ چه باشد؟ فیلتر وسیلهای است که با آن هوای تمیز از میان رفته و فقط آلودگیها وارد بدن انسان میشود. اگر اینجوری نبود جمهوری اسلامی اینهمه برای استفاده از آن کوشش نمیکرد. سایفون یا همان بلانسبت، گلاب به روی شما، روم به دیفال، سیفون یک موسسه یا یک برنامه یا یک اپ یا یک دیوایس یا یک نوع کلم یا به قول سردار فیروزآبادی، پهناورترین سردار اسلام، یک پلتفرم است که به ملت رشید ایران اجازه میدهد به اینترنت دسترسی داشته باشند و خواهر و مادر همدیگر را ببینند، وگرنه مریض که نیستند مثل برادران و خواهران ارزشی برادران و خواهران بقیه را ببینند. موسسه سایفون که در انگلیس است (ولی ربطی به حوزه علمیه قم ندارد) اعلام کرده ایرانیان بهترین سیستم فیلترینگ را دارند. این موسسه گفته که قبلا چین بالاترین میزان فیلترینگ را داشت، ولی الان ایران بهترین سیستم فیلترینگ را دارد. با درنظرگرفتن این بهترین، ایران جزء کشورهایی قرار میگیرد که بیشترین سکته بیخودی، بیشترین اعتیاد، بیشترین فساد اداری و مالی، بیشترین سانسور، بیشترین دروغ و بیشترین چیزهای دیگر را دارد. ده سال قبل وزیر خارجه چین اعلام کرد که «پنج درصد مردم چین به طور کلی با حکومت مخالفند»، یعنی ۷۰ میلیون نفر. ایران هم اعلام کرد: «میزان مخالفان ما هم همین حدود است». وزیر خارجه چین سوال کرد: «یعنی شما هم پنج درصد مخالف دارید؟» وزیر خارجه ایران گفت: «نه، هفتاد میلیون نفر مخالف داریم، درست اندازه شما.» پس اکنون که به اینجا رسیدیم باید بدانیم مخالف چیست و فرق آن با بیطرف چیست.
مخالف چه باشد؟ مخالف موجودی است نامرد، بیشرف، عوضی، کثافت، فاسد، وابسته به استکبار، مزدور، دشمن و بقیه فحشها، که ما را خوب میشناسد و هرچه میگوییم باور نمیکند. در اکثر کشورهایی که دموکراسی وجود ندارد تعداد مخالفین حکومت بیش از موافقین آن است. یکی از کارهای حکومتهای دیکتاتوری، که غالبا احمق هم هستند، تبدیل آدمهای بیطرف به دشمن است. در اکثر کشورهای دیکتاتوری حکومت نمیداند با آدمهای بیطرف چه کار کند، به همین دلیل آنها را تبدیل به دشمن میکند. کشور دموکرات کشوری دیکتاتور است که رئیس آن برای اینکه کشورش را حفظ کند سعی میکند درک کند که ۵۱ از ۴۹ بیشتر است و به همین دلیل سعی میکند دشمنانش را به افراد بیطرف تبدیل کند. برنامهریزی هم در تبدیل افراد دشمن به بیطرف، تاثیر دارد. پس اکنون باید بدانی برنامهریزی چیست؟
برنامهریزی چه باشد؟ کاری که دولت برای تنظیم اقتصاد در زمانهای کوتاهمدت یا میانمدت یا درازمدت انجام دهد. مجموعه اقداماتی که قرار است در آینده انجام شود، ولی انجام نمیشود و در عوض اقداماتی انجام میشود که قرار نیست انجام شود. اگر آن اقدامات پیشبینیشده انجام شود معمولا تورمی به میزان ۲۰ تا ۳۰ درصد حاصل میشود. در کشورهای پیشرفته برنامهریزی به معنی فکرکردن به کارها قبل از انجام آنهاست، اما در کشورهای انقلابی و طبیعتا عقبمانده دولت کارها را انجام میدهد و بعد فکر میکند عواقب آن چیست تا آن را مجددا تکرار کند. در کشورهای انقلابی معمولا فکرکردن کار درستی نیست، وگرنه افرادی که فکر میکنند، زندان نمیرفتند و با دولت مخالف نمیشدند. در نتیجه زندان فقط جای اراذل و اوباش بود. حال که بدین جای رسیدی بدان که اراذل و اوباش چیست و به چه کار آید.
اراذل و اوباش چه باشد؟ بخشی از نیروهای ارزشی که یونیفورم نمیپوشند و به طور هناهنگ کارهای رذیلانه خودشان را انجام میدهند. کارهای اراذل و اوباش در طول روز: لگدزدن، تیغانداختن، خالکوبی، از جلو نظام، از عقب به کسی مربوط نیست، نوحهخوانی، سینهزنی، تجاوز به عنف به همسر خود یا دیگران، دزدی، اختلاس، رشوه، زورگیری، بقیه اعمال واجب طبق فتوای گنده لات محل یا مرجع تقلید یا ولی فقیه، مصرف مواد مخدر (در بخش ارزشی از تریاک و هروئین و در بخش غیرارزشی از الکل استفاده میشود)، فحشدادن به روشنفکران، ترسیدن از گندهتر، ترساندن کوچکتر، اعتقاد به تقدیر و معجزه و هاله نور و جن و پری و زیارت اماکن مقدسه پس از تجاوز به عنف، قسم حضرت عباس. اراذل و اوباش (چه دولتی و چه غیردولتی) از دلار هم خوششان میآید؛ بهویژه دلار جهانگیری. پس بدان که جهانگیری چگونه موجودی باشد.
کدخدای علیآباد سفلی