وقتی در سال ١٨٨٣، مجسمه استقلال آمریکا در حال ساختن بود، از شاعری به نام اما لازاروس (١٨٤٩ – ١٨٨٧) خواسته شد تا برای جمع‌آوری ساخت این مجسمه در شهر نیویورک مطلبی بنویسد تا به مزایده گذاشته شود. در آن زمان، لازاروس در یک برنامه خیریه برای پناهندگانی که از کشتارهای ضد یهودی در اروپای شرقی فرار کرده بودند، شرکت می‌کرد.
مواجهه با بیچارگی و زجری که لازاروس سابق بر این مشاهده کرده بود الهام‌بخش او شد تا همدردی خود را با آن پناهندگان از طریق «غول نوپدید» بیان کند. در ١٩٠٣ این شعر در لوحه‌ای در پایه مجسمه آزادی حک شد. این مجسمه در ابتدا قرار بود صرفا نماد آزادی آمریکایی باشد؛ ولی ابیات به‌یاد‌ماندنی لازاروس «به من بدهید وامانده‌های خود را، مسکینان خود را، توده‌های درهم کز‌کرده خود را که آرزوی تنفس در آزادی را دارند» معنای جدیدی به این مجسمه داد: پیامد خوش‌آمد به مهاجرانی که از بندرگاه نیویورک می‌گذشتند و بارقه‌ای از امید که نمادی از وعده آمریکا بود. «غول جدید» توسط توانا به فارسی ترجمه شده است.
«غول نوپدید» را با ترجمه آموزشکده توانا به فارسی، به رایگان دانلود کنید و بخوانید!