طی هفته قبل دو روحانی برجسته حکومتی دو سخن تقریبا متفاوت گفتند که همزمانی تقریبی آنها جالبتوجه به نظر رسید. این دو روحانی «هاشم هاشمزاده هریسی» و «محمدتقی مصباح یزدی» بودند. روحانی نخست، عضو مجلس خبرگان است و دومی نیز شناختهشدهتر و روحانی محبوب حکومت جمهوری اسلامی و رییس پژوهشکده امام خمینی. مصباح یزدی نزد رهبر جمهوری اسلامی محبوبیت زیادی دارد تا جایی که خامنهای لقب «مطهری زمان» را به او داد.
ولی هاشم هاشمزاده هریسی چه گفت؟ شاید یک جمله او بتواند کل چیزی که او گفت، خلاصه کند: «همه چیزمان باید تغییر کند». هریسی در ادامه سخنان خود و در اعترافی کم سابقه اذعان کرد که که مردم از جمهوری اسلامی بدشان میآید. او در این باره گفت: «مردم انقلابشان را دوست دارند. نظام اسلامی چه بدی دارد که مردم از آن بدشان بیاید؟ مردم از ما بدشان میآید و از ما ناراضی هستند. «حل شدن این مشکلات از پایین به بالا خیلی هزینه دارد. هزینه آن نابودی اسلام، انقلاب، روحانیت و ایران است».
اگرچه همین ادعا که «مردم انقلابشان را دوست دارند» نیز محل شک جدی است اگر به یاد بیاوریم طی چند سال اخیر فریاد «انقلاب کردیم / چه اشتباهی کردیم»، از جمله نداهای آشنا بوده است. خیزش دی ۹۶ نیز پر از المانهای پهلویدوستانه و پهلویخواهانه بود و کیست که نداند پهلویدوستی مترادف است با نگاه منفی به انقلاب سال ۱۳۵۷.
از این رو این سخن هاشم هاشمزاده هریسی که مردم انقلابشان را دوست دارند، سخنی مستند نیست. ضمن اینکه پیدا نیست هاشم هاشمزاده هریسی چرا از خود نمیپرسد چگونه میشود که مردم انقلاب ۵۷ را دوست بدارند ولی از فرزند آن انقلاب – یعنی نظام جمهوری اسلامی بدشان بیاید؟! ضمن اینکه ایجاد پیوند بین ایران از یک سو و انقلاب و روحانیت از سوی دیگر و یک نوع اینهمانی بین این دو، خود محل پرسش جدیست.
چندروز قبل این سخنان بود که«محمد تقی مصباح یزدی» در سخنانی در قم تصریح کرد که ایران قرار نیست سوئیس شود. رییس پژوهشکده امام خمینی که روزگاری از حامیان سرسخت محمود احمدینژاد بود، تلاش برای تبدیل ایران به سوئیس را مساوی با زندگی حیوانی دانست.
مصباح یزدی تاکید کرد ایران نباید سوییس شود!
مصباح یزدی در سخنان خود گفت: «بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، هنوز در پاسخ به این سوال، جواب ساده، روشن، قانع کننده و دلپذیر مناسبی ندادهایم؛ همه نام کشور سوئیس را شنیدهاند که کشوری امن بوده و این سوال وجود دارد که چه اشکال دارد که ما هم همانند آنان کشوری امن برای خود ساخته و پیشرفت علمی داشته و کشوری امن برای پول و سرمایه دیگر کشورها باشیم؟ چرا باید این همه جنگ و نزاع اطراف ما باشد؟ ما چه جوابی برای این سوال داریم؟»
رئیس «مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی» که بودجه موسسه پژوهشیاش سال ۱۳۹۸، حدود ۱۴ میلیارد تومان بوده است. در پاسخ به پرسشهایی که خود طرح کرده بود، پاسخ داد: «جواب نهایی برای این سؤال در این است که فلسفه نهایی وجود انسان بر روی زمین را بیابیم؛ آیا آفریده شدیم که آسوده بخوریم و بخوابیم و در آخر از دنیا برویم؟…در هیچ زمانی برای یک کشور اسلامی اینهمه دشمن قسم خورده وجود نداشته است؛ آیا در این شرایط میتوانیم به راحتی به فکر زندگی بوده و سوئیس جدیدی به وجود آوریم؟»
حال شاید بتوان با در معرض یکدیگر گذاشتن این دو سخن، و با تدقیق در سخنان محمد تقی مصباح یزدی، پاسخی به این پرسش هاشم هاشمزاده هریسی داد که پرسیده بود: «نظام اسلامی چه بدی دارد که مردم از آن بدشان بیاید؟» دقیقا میتوان گفت همین سخنان مصباح یزدی! یعنی همان نگاهی که ترجیح میدهد زندگی مردم و زیست بهتر به سبک سوئیس و دیگر ممالک اروپایی، فدای عقاید اسلامی شود.