کودکانی که والدین‌شان زندانی می‌شوند، می‌توانند با آثار منفی روانی، رفتاری و حتی جسمی روبرو شوند. هرچند بسیاری از این آثار ممکن است اجتناب‌ناپذیر به نظر برسد، اما تحقیقات علمی نشان داده است که هم کودکان می‌توانند تاب‌آوری داشته باشند و هم با انجام رفتارهای مناسب می‌توان از شدت این آثار منفی کم کرد یا اجازه نداد این آثار تمام عمر بر روان، رفتار و جسم کودک باقی بمانند. یکی از اصول اولیه و اساسی برای حمایت از کودکانی که با ترامای جدایی والدین‌شان به دلیل زندانی‌شدن مواجه شده‌اند، شنیدن و درک کردن احساسات آن‌هاست.
برخی احساسات کودکان دارای والدین زندانی:
اضطراب: به دلیل جداشدن از والد.
نگرانی: از این‌که خودشان هم از خانواده‌شان جدا شوند.
شرم: به دلیل داشتن والدی در زندان.
عصبانیت: از والدشان که آن‌ها را ترک کرده است.
همه کودکان در شرایط مشابه، حس یکسان ندارند. احساسات هر کودک در مورد یک اتفاق می‌تواند در طول زمان تغییر کند. کودک می‌تواند ترکیبی از احساسات را داشته باشد. یک احساس یکسان در مورد یک کودک یا کودکان با شرایط مشابه، می‌تواند ریشه‌ها و دلایل مختلفی داشته باشد و الزاما یک دلیل یکسان ندارد. توجه داشته باشیم این‌که کودکی از احساساتش نمی‌گوید به این معنا نیست که احساسی ندارد.
اگر می‌خواهید درباره مجموعه احساسات کودکان دارای والدین زندانی و روش حمایت فوری و کمک به آن‌ها بیشتر بدانید، این ویدیو را تا پایان ببینید.