اندرو کارنگی (۱۸۳۵ – ۱۹۱۹) مهاجری اسکاتلندی بود که به آمریکا آمد و با تولید فولاد به مکنتی رسید و بشردوستی برجسته شد و از ثروت خود برای تأسيس دانشگاه‌‌ها، کتابخانه‌ها و موقوفه کارنگی برای صلح بين‌المللی استفاده کرد. کارنگی در «دوره طلایی» کارش رونق گرفت یعنی دوره رشد سريع اقتصادی در اواخر قرن نوزدهم که در سلطه طبقه جدیدی از نخبگان ثروتمند بود. کارنگی که خود عضوی از این طبقه اجتماعی بود، بر این باور بود که طبقه بالاتر اجتماع وظیفه دارد که بخشی از ثروتش را ميان فقرا توزيع کند.
کارنگی در مشهورترین مقاله‌اش با عنوان «انجيل ثروت» (۱۸۸۹) مدیریت ثروت را يکی از عظيم‌ترين چالش‌های جامعه می‌داند و استدلال می‌کند که مواهب عظيم باید در راه خير مشترک و عمومی مردم صرف شود. اين مقاله قوياً از فردگرایی و تولید ثروت حمايت می‌کند و در عين حال تلاش برای ایجاد جامعه‌ای بهتر را وظیفه ثروت‌مندان می‌داند. او انقلاب را محکوم می‌کند؛ اما مدافع تغيير اجتماعی انقلابی بر مبنای پذيرش طبیعت انسانی است: «همه آن‌چه می‌توانیم با تکیه به منافع و امکان تحقق بخشیم آن است که درخت جوان بشریت را طوری بار آوریم که در همین شرایط فعلی در مسیر مطلوب‌تر رشد کند و ثمره نیکو دهد.» مقاله کارنگی تاثيری فوری و دیرپا بر بشردوستی آمریکا به جا گذاشت. پس از انتشار آن، کمک‌های مالی صنعت‌گران افزایش قابل توجهی يافت و مقاله مرجع عقلانی مهمی برای فعالیت بشردوستانه امروزه است.
«انجيل ثروت» را با ترجمه آموزشکده توانا به فارسی، به رایگان دانلود کنید و بخوانید!