پدوفیلیا یک اختلال جنسی است که در آن علاقه جنسی فرد پدوفیل بر کودکانِ زیرِ سنِ بلوغ متمرکز است. پدوفیلیا زمانی اختلال روانی محسوب می‌شود که مدت طولانی، حداقل شش ماه یا در تمام طول زندگی همراه فرد باشد. تا پیش از شانزده سالگی نمی‌توان گفت فردی مبتلا به اختلال پدوفیلیا ست یا نه. همه کسانی که کودکان را مورد آزار جنسی قرار می‌دهند، پدوفیل نیستند؛ اما نیمی از آن‌ها مبتلا به این اختلال هستند.
آیا پدوفیلیا قابل درمان است؟
خیر؛ اما افراد مبتلا می‌توانند یاد بگیرند با این اختلال زندگی کنند بدون این‌که کودکان را مورد آزار جنسی قرار دهند. طبق تحقیقاتی که در کشور آلمان انجام شده است ۵۰ تا ۷۰ درصد این افراد می‌توانند خود را مدیریت کنند و هرگز آسیبی به کودکان نزنند؛ اما واقعیت این است که نمی‌توان تمایل جنسی فرد به کودکان را درمان کرد.
پدوفیلیا چگونه به وجود می‌آید؟
پاسخی برای این سوال وجود ندارد. پدوفیلیا اختلال در تمایل جنسی است که فرد آن را انتخاب نمی‌کند. یعنی یا مبتلا به آن است یا نیست. مطالعات علمی می‌گویند که یک درصد جمعیت مردان مبتلا به این اختلال هستند.
آیا زنان هم مبتلا به پدوفیلیا هستند؟
قطعا بله. فقط این موارد بسیار کم منتشر می‌شوند و به‌سختی مورد پژوهش قرار می‌گیرند به دو دلیل: اول تقدس‌دادن و اسطوره‌کردن نقش مادری در جوامع مختلف باعث می‌شود که افراد اعتقاد داشته باشند که زنان کمتر مرتکب سوء‌استفاده از کودکان می‌شوند. دوم این‌که به دلیل مردسالاری پنهان و آشکار موجود در اکثر جوامع، صحبت‌کردن در این مورد برای پسرانی که قربانی سوء‌رفتار زنان می‌شوند بسیار شرم‌آور است. از طرفی سوء‌استفاده جنسی توسط زنان از لحاظ فیزیکی به‌سختی قابل اثبات است.
آیا پدوفیلیا هم مانند دگرجنس‌گرایی یا هم‌جنس‌گرایی نوعی گرایش جنسی است؟
بله. پدوفیلیا هم نوعی گرایش جنسی است و مانند سایر گرایش‌های جنسی انتخابی نیست و فرد با آن به دنیا می‌آید. به همین دلیل است که قابل تغییر نیست؛ اما این به آن معنی نیست که بگوییم چون پدوفیلیا هم مانند سایر گرایش‌های جنسی نوعی گرایش جنسی است، پس اختلال نیست. این گرایش جنسی اختلال محسوب می‌شود؛ چرا که به سلامت روانی کودکان آسیب جبران‌ناپذیری وارد می‌کند. چرا که سوی گرایش جنسی این افراد به سمت انسان بالغی نیست که تصمیم‌گیرنده باشد، قابلیت سکس داشته باشد و گرایش جنسی خود را بشناسد. گرایش جنسی یک انسان بالغ به کودک، نه سالم است و نه در بیشتر کشورها قانونی. بنابراین قابل مقایسه با سایر گرایش‌های جنسی سلامت؛ همچون هم‌جنس‌گرایی، دوجنس‌گرایی یا دگرجنس‌گرایی نیست.
طبق قوانین جمهوری اسلامی سن قانونی ازدواج برای دختران سیزده سال و برای پسران پانزده سال در نظر گرفته شده است؛ اما در بسیاری از شهرهای ایران کودکان را به دلایل شرعی و ایدئولوژیکی حتی زیر این سن نیز وادار به ازدواج می‌کنند و این یعنی پدوفیلیای قانونی و ایدئولوژیکی.