در این جلسه اهمیت قرآن و حدیث در ساختار فکر اسلامی بررسی می‌شود. قرآن و حدیث هم از نظر میزان اعتبار هم از لحاظ درجه‌ی مرجع بودن در شکل دادن به مفاهیم الاهیاتی و فقهی یکسان نیستند. مکتب‌های الاهیاتی و فقهی گاهی در برخی قلمروها به حدیث اهمیت بیشتری می‌دهند تا قرآن. پرسش اصلی کوشش برای یافتن پاسخ برای این پرسش است که چرا قرآن و حدیث جایگاهی را به دست آوردند که در سنت اسلامی داشته‌اند؟ و پیامدهای معرفتی و نیز سیاسی جایگاهِ سنتی قرآن و سنت چیست؟ هم‌چنین مسأله‌ی «بازگشت به قرآن» که به مثابه‌ی گفتاری ایدئولوژيک در سده‌ی بیستم در جهان اسلام رواج یافت موضوع تحلیل قرار می‌گیرد