فرض پایه درس این است که روزنامه نگار منبع شناخت جهان برای بسیاری از مخاطبان عمومی است. پس باید بتواند روشی را پیشه کند که هر چه بیشتر و با درصد خطای کمتر واقعیت را بشناسد و به آن پایبند باشد. درس با پرسش و جایگاه پرسیدن در کشف حقیقت آغاز می شود و ارزش گفتگو بمثابه روش رسانه ای (در خدمت آشکارسازی حقیقت)، تردید و وارسی (به منظور رسیدن به امر واقعی) و نتیجه روش اخلاقی یعنی رهایی از تعارض و تناقض را یادآور می شود و توجه می دهد که چگونه از راه صحت، انصاف و موازنه (در گزارش جهان) و پرهیز از تقلب و دستکاری در واقعیت روزنامه نگار می تواند اعتمادسازی کند و پیمان خود برای گزارش راست و مطابق با واقع را نقض نکند. درس به این نتیجه می رسد که پایبندی به پیمان و اعتماد اصل جاودانی اخلاق است.