مهرشاد شهیدی ۱۹ ساله بود. متولد ۶ آبان ۱۳۸۱و یک سرآشپز موفق. او قهرمان ژیمناستیک و شنا بود و در دوچرخهسواری کوهستان، والیبال، کوهنوردی و بدنسازی هم مدال گرفته بود.
مهرشاد جوانی سرزنده بود، شور زندگی داشت. عاشق رقص و آواز و ورزش بود. در کار آشپزی هم یک هنرمند بود. ۴ آبان ۱۴۰۱ در اراک، همزمان با چهلمین روز درگذشت مهسا امینی، با ضربات شدید باتون ماموران به سرش کشته شد. به گفته شاهدان آن روز ۷ نفر با شوکر و باتوم به او حملهور شدند و بهشدت کتکاش زدند تا بیتحرک شد. ماموران که مهرشاد را با خود برده بودند، ادعا کردند ایست قلبی کرده و جان باخته است.
یک منبع مطلع: «تمام بدن مهرشاد کبود بود. آثار ضربات بر سرش کاملا مشهود بود و چشمهایش از گاز اشکآور، کاملا خشک شده بود.»
خانوادهاش برای عدم اطلاعرسانی از سوی ماموران تهدید شدند. زینب، مادر مهرشاد، خطاب به ماموران: «پسرم معترض بود و برای آزادی رفت. اگر بشنوم به پسر من انگی بزنید، ما ساکت نمینشینیم.»