جداسازی در زندان به چه معنی است و چه شرایطی برای آن در نظر گرفته شده است؟
در صورتی که رئیس زندان متوجه شود فردی از زندانیان حالت خطرناک دارد، و موجب اذیت و آزار سایر زندانیان می‌شود یا در نظم زندان اخلال ایجاد می‌کند، می‌تواند دستور جداسازی او را بدهد. این موضوع مهم است که بدانیم، رئیس زندان نمی‌تواند زندانی را بیش از ۲۴ ساعت در حالت جداسازی قرار دهد.
رئیس زندان باید گزارشی از این موضوع تهیه کند و مراتب را در اول وقت اداری به اطلاع شورای طبقه‌بندی و شورای انضباطی زندان برساند تا شورای طبقه‌بندی نسبت به جداسازی آن زندانی تصمیم بگیرد. همچنین در موارد اضطراری و فوری، رئیس زندان یا موسسه، می‌تواند از همان بدو پذیرش یا تشخیص، شخصاً اقدام به جداسازی زندانی کند، اما در این باره هم باید در اولین فرصت گزارشی برای اطلاع‌رسانی به شورای طبقه‌بندی تهیه کند تا آن‌ها نسبت به وضعیت نگهداری زندانی تصمیم بگیرند.
این موضوع روشن است که رئیس موسسه – که به فوریت و اضطرار، اقدام به جداسازی زندانی می‌کند – نمی‌تواند صرفاً با قید اضطراری‌بودن و فوریت قضیه، این کار را انجام دهد. بلکه باید برای این تشخیص و اقدامِ خود، کتبا دلیل و استدلال کافی داشته باشد.
طبق قانون، زندانی‌ای که به علت داشتن حالت خطرناک، جداسازی می‌شود، به صورت روزانه باید با پزشک یا مسئول بهداری ملاقات داشته باشد و همینطور باید به صورت روزانه از امکان استحمام، کتابخوانی، مشاوره با روانشناس یا روحانی زندان، بهره‌مند شود. همچنین باید امکان این را داشته باشد تا در ساعتی از روز، بدون حضور سایر زندانیان از هواخوری استفاده کند.
این موارد طبق ماده ۲۹ و تبصره ماده ۳۶ آئین‌نامه اجرایی سازمان زندان‌ها و اقدامات تأمینی و تربیتی کشور، لازم‌الاجرا است.