سپیده رشنو؛ یک هنرمند جوان ۲۸ ساله، اهل خرم‌آباد و دانشجوی مقطع کارشناسی که در تهران در خوابگاه زندگی می‌کند. پدر و مادر او هم کشاورز هستند و در خود خرم‌آباد زندگی می‌کنند.
فعالیت اصلی سپیده در حوزه ادبیات داستانی و ویراستاری است و چند ماه پیش از این ویدیو هم مدرسه نویسندگی به راه انداخت.
در بعضی منابع هم ذکر شده که او با بعضی روزنامه‌ها به عنوان خبرنگار و داستان‌نویس همکاری‌هایی داشته و همین‌طور داستان‌هایی رو هم به چاپ رسانده.
اما نگاهی به صفحه توییتر سپیده رشنو، بخش دیگر فعالیت‌های او را نشان می‌دهد؛ یعنی دغدغه‌های پررنگ هنری و اجتماعی او.
به نظر می‌رسد اعتراض او به زن آزارگر، یک اتفاق برخاسته از خشم مقطعی نبود و ریشه در باورهای عمیق و ژرف او به اصل آزادی انتخاب داشت.
بله، گاهی اتفاقات ناخواسته‌ای پیش‌روی آدم‌هاست که آن‌ها را در خاطر یک شهر زنده نگاه می‌دارد.
شاید در تقدیر تهران نوشته بودند که در تابستان داغ ۱۴۰۱، زنی خرم‌آبادی به نام سپیده رشنو، تعهد خود به خوب‌زیستن را به رنج یک ملت گره می‌زند و به آزارگران اعتراض می‌کند و در خاطر یک کشور به یک قهرمان بدل می‌شود.