در این جلسه به مفهوم مطلق‌گرایی فرهنگی و هویتی می‌پردازیم و موضوع تفاوت و تشابه را در بستر اسلام، ایرانیت و لیبرالیسم بررسی می‌کنیم. از زمینه‌های مهم شکل‌گیری لیبرالیسم این است که تفاوت‌های افراد به رسمیت شناخته شود و به جای سرکوب تفاوت‌های هویتی، از آن‌ها به منزله سرمایه‌های ملی استفاده شود. مطلق‌گرایی در ادبیات و فیلم و سایر هنرها در ایران با مفاهیمی مانند «نزاع»، «مشاجره»، «تنهایی»، «شرم»، «غیرت»، «ترس» و «اضطراب» گره خورده است. با ارجاع به شرع و قوانین ایران بررسی خواهیم کرد که فرهنگ ایران چگونه جولان‌گاه «صدای اقتدار» است و اسلام و فارسیت به منزله اعتقاد مسلط سبب شده‌اند که صدای فرهنگ شیعی-فارسی بر سایر هویت‌ها سایه بیندازد و فرهنگ ملی ایران تحت این نظام عقیدتی شکل بگیرد.